سخنرانی خامنهای به مناسبت عید مبعث و عدم اشاره او به برجام
سخنرانی خامنهای به مناسبت عید مبعث و عدم اشاره او به برجام
گفتگو با علیرضا معدنچی – ۲۵ فروردین ۱۳۹۷
- خامنهای امروز به مناسبت عید مبعث به صحنه آمد و خطاب به جمعی از مقامات نظام و معدودی از سفیران کشورهای اسلامی در تهران سخنرانی کرد؛
اما با این که رژیم در آستانة پایان مهلت ضرب‌الاجل آمریکا در مورد برجام قرار دارد و با این که به اذعان مقامات خود رژیم یکی از دلایل بحران ارزی و کاهش فاجعه بار ارزش پول ملی، همین بلاتکلیفی رژیم در رابطه با برجام است،
باز هم چیزی در این باره نگفت و رژیمش را در بلاتکلیفی نگهداشت.
ما گفتگوی امروز خودمان با علیرضا معدنچی را به همین موضوع اختصاص دادیم.
س :سؤال این است که مشکل چیست که خامنهای راجع به مسألة برجام که مهمترین موضوع روی میز رژیمش هست و فقط ۴هفته به پایان مهلت ضرب‌الاجل مانده، خامنهای موضعگیری نمی‌کند و نفیاً یا اثباتاً حرفی در این مورد نمیزند؟
ج: به دلیل این که خامنهای به شدت ضعیف است و بخصوص بر اثر قیام دی ماه اتوریته‌اش به شدت زیر سؤال رفته است،
هم در داخل و هم در منطقه و در مناسبات بین‌المللی و هر کدام از بحرانهایی که الان گریبان رژیم را گرفته،
مثل بحران اقتصادی و بحران ارزی، ضربه ا‌ش قبل از هر جا در نقطة ولی فقیه است که ظاهر می‌شود.
کما این که مردم هم تمام مصیبتهای خود را به درستی زیر سر خامنهای و ناشی از دیکتاتوری او می‌دانند
و در جریان قیام هم این را با شعارهای فراگیر «مرگ بر خامنهای» نشان دادند.
بنابراین خامنهای آن قدر ضعیف است که قادر نیست در برابر سرنوشت برجام که در حال حاضر مهمترین بحران گریبانگیر رژیم است، موضعی بگیرد.
س :اما خامنهای در اواخر صحبتهای امروز که البته خلاصه‌ای از آن پخش شده، به ایستادگی 40سالة رژیم اشاره کرده و هر گونه عقب‌نشینی را نفی کرده است،
آیا این خودش علامتی از این نیست که تصمیم خودش را برای ایستادگی در برابر این ضرب‌الاجل گرفته و در واقع تعیین تکلیف کرده است؟
ج: این که تعیین تکلیف محسوب نمی‌شود؛ خوب این رژیم و بخصوص خود خامنهای سالهاست که از این شعارها می‌دهند،
مضافاً این که در همین سخنرانی یک جاهایی هم حرفهایی زده که می‌تواند نشانة عقب‌نشینی باشد؛
آنجا که توسعه طلب بودن رژیم را نفی کرد و گفت: جمهوری اسلامی قصد توسعه‌طلبی در منطقه و هیچ نقطه‌ای از دنیا را ندارد».
اما نه این حرف را می‌توان به حساب عقب‌نشینی و پذیرش شروط آمریکا گذاشت و نه آن شعارهای تکراری را می‌شود به حساب جواب نفی به ضرب‌الاجل تلقی کرد.
کمااین که در همین سخنرانی امروز هم او مفصل علیه حمله‌ای که صبح امروز توسط آمریکا و فرانسه و انگلستان صورت گرفته حرف زد و شعار داد اما حرفی که ماده باشد نزد؛
مثلا این که ما مقابله به مثل می‌کنیم و از این قبیل؛ کمااینکه حتی اگر تصمیم بگیرد نفیاً یا اثباتاً
اولاً به صورت رسمی آن را اعلام می‌کند و همة دنیا هم اعلام می‌کنند
و ثانیاً حتی قبل از اعلام، چنین تصمیمی خودش را در عمل و آماده سازی و تدارک سیاسی، نظامی، نیرویی و اجتماعی خودش را نشان داد؛
اما آنچه که ما می‌بینیم تنها علامت بلاتکلیفی و درماندگی است.
بخصوص که رسانه‌های رژیم، بخصوص رسانه‌های باند روحانی به این بلاتکلیفی و بی‌تصمیمی اشاره می‌کنند و هشدار می‌دهند؛ مثلاً
22فروردین ابتکار: شرایط امروز جامعه مانند یک تیغ دو لبه است که اگر از فرصت اعتماد سازی استفاده نشود می‌تواند یک بحران تمام عیار برای جامعه ایران رقم بزند.
یا روزنامة حکومتی جهان صنعت 22فروردین این تردید و تزلزل را ناشی از حاکمیت دوگانه یعنی تعیین تکلیف نشدن مسألة قدرت در رژیم می‌داند و می‌نویسد:
این وضعیت «نمی‌تواند در دراز‌مدت پایدار بماند. یا یکی از این نیروها تفوق می‌یابد یا مشکلات ناشی از حاکمیت دوگانه تشدید می‌شود».
س:خوب شما که روی ضعف خامنهای انگشت می‌گذارید و تأکید می‌کنید به هر حال راجع به یک مسألة سیاست خارجی است و این صرفاً نمی‌تواند مبنای قضاوت در مورد قدرت یا ضعف خامنهای قرار بگیرد.
به هر حال خامنهای در داخل خود رژیم بلامنازعه و به نظر می‌رسد که از داخل خود رژیم تهدیدی ندارد. این طور نیست؟
ج: از قضا تضعیف خامنهای در داخل رژیم است که این طور در تعیین تکلیف مسألة برجام یا در واقع تعیین تکلیف برنامة موشکی و دخالتهای منطقه‌یی رژیم خودش را نشان می‌دهد.
اگر خامنهای اتوریته و موقعیت خمینی را داشت؛ مخالفان داخلی تصمیم خود را خفه می‌کرد و تصمیمش را اعلام می‌کرد.
در این مورد نیاز چندانی به تحلیل نیست که مثلا ما از نشانه‌ها به ضعف خامنهای پی ببریم.
همین دیروز علم الهدی نمایندة خامنهای در مشهد ناله می کرد که« مقام معظم رهبری دستور میده ، فرمان میده اینا عمل نمی کنند.
برخلاف اون نسخه عمل می کنند بعد هم که سرشون به خاک می خوره بعد هم که سرشون به سنگ می خوره بعد می گن آقا رهبری باعث شده »
و همچنین گفت: «می‌نویسند:آقا این موضعگیری رهبری در برابر اروپا و آمریکا باعث گرانی دلار شد و این مشکل به وجود آمده»
س:خوب وقتی خامنهای این قدر ضعیف است که در داخل خود رژیم هم برایش تره خرد نمی‌کنند،
پس منطقاً بایستی باند رقیب، یعنی باند روحانی دست بالا را داشته باشد
و در این صورت می‌تواند خط خودش را که مذاکره و تعامل با غرب با مدل برجام هست، پیش ببرد.
ج: از قضا باند روحانی و دولت روحانی هم در نهایت ضعف است، انگار که این دو تا در ناتوانی و بی‌عملی و عجز با هم مسابقه گذاشته باشند.
شاخصش هم این است که اگر خامنهای به هر حال به مشکلات و بحرانها و نارضایتی مردم اعتراف می‌کند، روحانی از فرط بیچارگی همین واقعیتها را هم انکار می‌کند و میگوید اصلاً مشکلی نیست.
همین صحبتهای امروزش در جلسه امروز در حضور خامنهای خودش شاخص است. روحانی گفت:
دشمنان چشم طمع به برهم زدن اوضاع اقتصادی در کشور داشتند و ما در بهترین شرایط دست به اقدامی زدیم تا دشمنان را مایوس کنیم، گفت:
امروز نظام و دولت جمهوری اسلامی ایران بیش از هر زمان دیگر در زمینه اقتصادی، سیاسی، دیپلماسی و فعالیت‌های هسته‌ای آماده‌تر بوده و هر توطئه دشمن را در نطفه خفه خواهد کرد.
خب این انکار واقعیتی که تمام دنیا آن را می‌بینند نشانة قدرت است یا فلج مطلق؟!