پاریس: کنفرانس بین المللی، ایران: چشم انداز تغییر رژیم – قسمت سوم
پاریس: کنفرانس بین المللی
«ایران: چشم‌انداز تغییر رژیم - سیاست آمریکا و اتحادیة اروپا» کنفرانس بین‌المللی در پاریس با حضور اعضای ارشد کنگرة آمریکا
و شخصیتهای سیاسی و کارشناسان از فرانسه و کشورهای عربی و اروپایی
5 اسفند 1396 (24 فوریه 2018)
- در ادامه کنفرانس بین المللی در پاریس میخائیل کامینسکی عضو کمیسیون خارجی پارلمان لهستان در سخنان خود در کنفرانس بین المللی پاریس درباره چشم انداز تغییر رژیم در ایران و سیاست امریکا و اتحادیه اروپا، با یادآوری یک واقعه تاریخی مربوط به لهستان و استقلال این کشور در صد سال پیش آرزو کرد که مردم ایران نیز بزودی به آزادی و دموکراسی دست یابند وی گفت:
مخائیل کامینسکی-نماینده پارلمان از لهستان
من می توانم به شما دوستان ایرانی ام بگویم که فقط در دو یا سه کیلومتری از اینجا مکانی وجود دارد که اسم آن هتل لامبرت است. یک هتلی است که توسط یک کنت لهستانی بنام کنت چارتورسکی در قرن نوزدهم ساخته شد. در آن زمان او یک دولت غیر رسمی در تبعید بود. در آن زمان ما تقسیم شده بودیم و توسط قدرتهای خارجی (کشور ما) نابود شده بود. بر روی این هتل یک شعار نوشته شده بود. شعار این بود : «آنروز فرا خواهد رسید.»
ما امیدوار بودیم که آنروز فرا برسد. روز استقلال ما . امروز ما صد سال است که استقلال لهستان را جشن میگیریم و من عمیقا بر این باور هستم که آنروز نیز برای شما فرا میرسد. شما یک کشور آزاد و دمکراتیک خواهید بود . من عمیقا به این باور دارم.
- دکتر صالح رجوی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه، در سخنرانی خود در کنفرانس بین المللی پاریس ، ضمن خوشامدگویی به شخصیتهای حاضر در جلسه، گفت:
دمکراسی هیچ انطباقی با رژیم آخوندها ندارد. این رژیمی است که با اعدام و سرکوب بی حد و مرز و با سوء استفاده از مذهب و بحرانسازی و تفرقه اندازی در کشورهای منطقه به حیاتش ادامه داده، و رژیم رکورددار پولشویی، صدور تروریسم و بنیادگرایی با عواقب ناگوار آن برای جهان، است.
دکتر صالح رجوی با بررسی بحرانهای گریبانگیر ایران تحت حاکمیت آخوندها از جمله بیکاری میلیونها جوان، فقر گسترده، اعتراضات روزانه کارگران بدلیل عدم دریافت ماهها حقوق و مستمری و شرایط وخامت بار زندگی مردم زلزله زده استان کرمانشاه و بی عملی رژیم در رسیدگی به مردم نیازمند و مصیبت دیده، گفت:
وضعیت آنچنان غیر قابل تحمل گردید که نهایتاً جوانان و محرومان که رژیم زمانی روی آنها حساب می کرد، فهمیدند که تنها راه حل آنست که توسط مقاومت برحق و عادلانه مردم ایران و مجاهدین خلق ارائه می شود. بهمین خاطر بود که شاهد خیزش مردم ایران در 142 شهر از جمله شهرهای کوچک بودیم. این خیزش یک نقطه عطف تعیین کننده و غیرقابل بازگشت بود. و نشان داد که پایان رژیم اجتناب ناپذیر است. ایرانیان فهمیدند که راه حل دیگری نیست الا پایان دادن به این رژیم. و همانطور که بدرستی گفته شد، آنها برای این باید فقط روی توان خودشان حساب کنند. بنابراین من از شما تشکر می کنم که ما را درک کردید و در کنار ما قرار گرفتید و ما را باین ترتیب دلگرم کردید. و من یقین دارم که بهار آزادی ایران شروع شده و ادامه خواهد یافت. شما نیروی لازم را به ما و به مردم ایران دادید تا با همه عزم لازم به این مسیر ادامه دهیم و کار این رژیم را تمام کنیم. و ما به این نبرد ادامه خواهیم داد.
- علی باقری که اخیرا از ایران خارج شده است، در سخنان خود، به تشریح حضورش در قیام مردم ایران در سال 1388 پرداخت و تجربیاتش را در این رابطه بازگو کرد و با اشاره به سرکوب آن قیام توسط رژیم گفت: تنها راهی که در مقابل ما دانشجویان در مقابل این رژیم باقی مانده بود ادامه مبارزه بود.
و من و بسیاری دیگر همین گزینه را انتخاب کردیم شما میتوانید بسیاری از آنها را هم اکنون در خیابانها ببینید که شعار مرگ بر دیکتاتور،مرگ بر خامنه ای ما دمکراسی و آزادی میخواهیم را سر می دهند.
وی سپس با اشاره به قیام مردم ایران و آمادگی اجتماعی برای استمرار آن افزود:
اما این چگونه اتفاق افتاد؟ چه کسی انتظار آن را داشت که دو سال بعد از برجام که تصور بر این بود که رژیم آخوندی را به جامعه بین المللی بازگرداند مردم ایران بیرون بیایند و خواهان تغییر رژیم بشوند. آمریکا و اروپا هنگام امضای این توافق چه فکر میکردند؟... چه اتفاقی افتاد که مردم ایران مجدداً به خیابانها آمدند. همه می‌دانیم که وضعیت اقتصادی در ایران فاجعه‌بار است، نرخ بیکاری بالاست، به خصوص در میان زنان و جوانان تحصیلکرده؛ جنگ در سوریه آنچه را که از اقتصاد شکننده باقی مانده نابود کرده است؛ حجاب اجباری و بسیاری دیگر از قوانین تبعیض آمیز علیه زنان (هم اعمال می‌شود). اما همچنین نیرو برای تحقق تغییر در ایران وجود دارد و این به گسترش تظاهرات در شهرهای سراسر کشور کمک میکند. شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق نقش حیاتی در قیامهای اخیر داشتند -متشکرم
- ویدا امانی عضو اتحادیه انجمنهای جوانان دموکراتیک ایرانی در اروپا در سخنان خود با اشاره به قیام مردم ایران گفت:
ما اکنون به یک نقطه سرنوشت ساز در تاریخ نوین ایران رسیده ایم و جامعه بین المللی اکنون این فرصت را یافته است تا سیاست گذشته خود را در رابطه با ایران اصلاح کند و در کنار مردم ایران بایستد و به سیاست مماشات پایان بدهد. بسیاری در جهان از تظاهرات سراسری در ایران غافلگیر شدند اما این تظاهرات، نتیجه سرکوب دراز مدت رژیم علیه جامعه ای بود که در آستانه تغییر است. در شعارهایی مانند مرگ بر خامنه ای ،مرگ بر روحانی،اصلاح طلب ،اصول گرا دیگه تمامه ماجرا بچشم میخورد. در سال گذشته نشانه هایی از آغاز فصلی جدید در بسیاری از تحولات جامعه به چشم میخورد ازجمله در کارزار دادخواهی قتل عام سال 1367 ،در تحریم نمایش انتخابات قلابی با شعار نه شیاد و نه جلاد نسل ما چیزی به جز سرکوب و ناامیدی ندید. بیش از 600 هزار جوان دارای فوق لیسانس و دکترا بیکار هستند و جوانان، به خصوص زنان آینده ای برای خودشان دراین رژیم نمیبینند
- آزاده عالمی عضو انجمن زنان ایرانی در فرانسه در سخنان خود ابتدا به تشریح دستگیری خود و خانواده اش توسط رژیم آخوندی پرداخت و از جمله گفت.
پس از سرقت انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران زندگی من و خانواده ام همچون هزاران خانوارده دیگر ایرانی دگرگون شد. تمامی اعضای خانواده من توسط رژیم ایران دستگیر شدند ، زمانی که تنها سه سال داشتم درزندان این رژیم خونخواربودم و دراین سالیان بود که فهمیدم چه بدیهایی وجود دارد، کما اینکه فهمیدم که چگونه دیگرانی هستند که از آرمانهای آزادی دفاع میکنند و بهایش هم با خون خود میپردازند.
آزاده عالمی ضمن بازگو کردن دستگیریهای گسترده و جنایات سرکوبگرانه رژیم در زندانها به ویژه علیه زنان زندانی، بر ضرورت رساندن صدای زنان و زندانیان سیاسی در حاکمیت آخوندی تاکید کرد و در پایان سخنانش گفت:
در جریان قیام مردم ایران از دسامبر گذشته تا کنون، بیش از ۸ هزارجوان، زن و مرد در دستان این وحشی ها گرفتار شده اند و آنهاتحت شکنجه هستند و برخی با شیوه های مختلفی حتی تحت نام خودکشی کشته شده اند. ضروری است که برای جلوگیری از کشته شدن تعداد بیشتری از زندانیان توسط مزدوران رژیم، آزادی کلیه زندانیان سیاسی بویژه دستگیر شدگان قیام را بخواهیم.
- احسان قرایی از خانواده های شهیدان قتل عام سخنران دیگر این مراسم بود وی گفت:
حدود هشت سال پیش در بحبوحه قیام سال 2009 مجبور به ترک از ایران شدم. هنوز آن روزها را به یاد دارم. روزهای هراس‌آوری که قساوت و وحشیگری رژیم را هرچه بیشتر برای من و نسل من عیان کرد، هر روز جوانی در گوشه‌ای از ایران غرق در خون میشد تا حکومت فاسد ولایت فقیه به حیات ننگن خود ادامه دهد. خواه امثال ندا آقاسلطان و کیانوش آسا در خیابان به خون میغلتیدند، خواه همچون احسان فتاحیان و جعفر کاظمی در گوشه زندان سر به دار میشدند. به یاد میآورم آن روزهای پر از اضطراب و تنش را که هر روز خبر دستگیری و شکنجه دوست و رفیقی را میشنیدم و مدام از خود میپرسیدم آیا نفر بعدی من هستم؟ بخاطر دارم که ساعتها وقت صرف میکردم تا با اینترنت عمداً کند شده ایران از هفت خوان فیلترینگ رژیم عبور کنم تا بتوانم خبری از تظاهرات در شهرهای دیگر بدست بیاورم. اما همچنان ما امیدوار بودیم. امیدوار به رویش آزادی و دموکراسی در میهنم. چراکه مدام این جمله برادر مسعود در گوشمان طنین انداز بود که نمی توان خورشید را کشت؛ نمیتوان مانع وزیدن باد شد و نمیتوان ملتی را تا ابد اسیر نگه داشت.
در طول این هشت سال هر روز در گوشه‌یی از ایران شاهد اعتراض و تحصن بودیم. مردم به جان‌آمده به آب و آتش می‌زدند تا حق و حقوق اولیه‌شان را از رژیم بستانند اما ناباورانه می‌دیدند که حاصل دسترنجشان بمب خوشه‌یی و موشک روی سر کودکان سوری می‌شود. تا اینکه در دیماه 96 آتشفشان خشم مردم فوران کرد. و همان طور که خانم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت گفته‌اند، این قیام قیامیست رو به جلو که هرگز به روز قبل از شروعش باز نخواهد گشت.
ما مردم و مقاومت ایران سالهاست اراده کرده‌ایم که این رژیم را با تمام دسته جات و باندهایش سرنگون کنیم و تحت هیچ شرایطی از این خواسته برحقمان کوتاه نخواهیم آمد؛
- رسول اصغری روزنامه نگار سخنران دیگر این کنفرانس بود وی در سخنان خود گفت
من از سال ۱۹۹۲ به عنوان روزنامه‌نگار در نشریات و روزنامه‌های مختلفی کار کردم و شغلم این امکان و فرصت را به من داد که از نزدیک در متن خیلی از وقایع و اعتراضات باشم. اول می‌خواهم بگم که زمینه سیاسی این شورشها و اعتراضات متفاوته با سالهای قبل، چون در سالهای قبل مثل قیام دانشجویی ۱۹۹۹ یا قیام وسیعی که در اعتراض به انتخابات قلابی در سال ۲۰۰۹ صورت گرفت؛ اینها همه در ارتباط با یک رویداد سیاسی مشخص و حاصل یک شکاف و تضاد در رأس رژیم بود که امکان تنفس و اعتراض اجتماعی را فراهم کرد؛ اما به دلایل مختلف از جمله مصادره‌اش توسط اصلاح‌طلبها و عدم حمایت جامعه جهانی نتونست به مطالبات واقعی مردم پیوند بخوره، تداوم پیدا بکنه و راه به یک بسیج سراسری ببره. اما این اعتراضات که هم‌اکنون در ایران در جریانه، یک پدیده خلق‌الساعه نیست و از همه مهمتر ویژه‌گی‌اش اینه که محصول تضادهای درونی رژیم هم نیست. واقعیت اینه که در شرایط دیکتاتوری مطلق، مدتهاست که مردم تو خیابونان. از هزاران کارگری که ماههاست حقوق نگرفته‌اند و در حال اعتصابند، از معلمینی که به کمبود حقوقشون اعتراض دارند، از بازنشسته‌هایی که هر روز توی خیابونند، از بیش از یک میلیون خانوار ایرانی که سپرده‌های بانکی‌شان توسط مؤسسات و بانک‌های خصوصی وابسته به سپاه پاسداران و کارتلهای مذهبی غارت شده، اینها توی خیابونند و این اعتراضات وجود داره و می‌خوام بگم که این اعتراضات یک روند رشدی رو طی کرد و در یک فرایند مشخصی به یک بلوغی رسید و مجموعه نیروهای تشکیل‌دهنده‌اش توی یک نقطه مشخص پیوند خوردند تو قالب یه سری مطالبات عینی، ملموس و مشخص سازمان پیدا کردند. سقف شعارهایش خوب سرنگونی رژیمه که تو همان بعدازظهر اولین روز قیام سریعاً شعارها به این مرحله رسید و تونست خواسته‌ها و مطالبات اقتصادی رو سریعاً به مطالبات سیاسی شیفت کنه. نکته بعدی که می‌خوام بگم وسعت جغرافیایی اعتراضاته. این نکته خیلی مهم‌ایه الان عرض خواهم کرد. تو قیامهای قبلی که اعتراضها منحصر به تهران و چندتا شهر بزرگ بود، الان خوب آمارها رو می‌دونید که در بیش از ۱۴۰ شهر ایران در واقع روی داده است؛ از دورافتاده‌ترین شهرها تا مردمی با قومیتها، زبانها و مذاهب مختلف که در کشور ما زندگی میکنند؛ یعنی هیچ استثنایی در این شهرها و در مناطق قیام‌صورت‌گرفته ما مشاهده نمی‌کنیم. و به‌ویژه این قیام در جاهایی مثل قم و مشهد که رژیم وانمود می‌کرد که پایگاه مذهبی رژیمه، بسیار مهمه؛ چرا این مهمه؛ چون در قیامهای قبلی رژیم وانمود می‌کرد که یک گروه شهرنشین، غرب‌زده و مرفه هستند که در مرکز، اینها یک سری مطالباتی دارند و اعتراض میکنند و اینها تحریف شدند. و رژیم در شهرستانها و شهرهای کوچیک پایگاه داره؛ این چیزی بود که حتی روزنامه‌نگاران غربی و تحلیل‌گران رسانه‌های غربی هم، همیشه این رو مطرح میکردند که رژیم تو شهرهای کوچیک پایگاه داره، یا مثلاً روستاییها طرفدار رژیمند و این نشان داد که (مردم) یعنی رژیم به یک میزان بین مردم از هر قومیت ، نژاد و یا زبانی مورد تنفره. به نظرم این نکته خیلی مهم‌ایه.نکته بعدی، نکته که می‌خوام بهش اشاره کنم، مسئله شعارهاییه که در این اعتراضات مطرح شد؛ شعارها غیر از اینکه مطالبات مردم رو در واقع نشون میدند، بیش از اون نشون میدند که چه گفتمانی در جامعه دست بالا رو داره؛ خلاف دفعات گذشته، مردم تو این اعتراضات، همانجور که همه شما هم شنیدید، گفتند که: اصلاح‌طلب، اصول‌گرا....دیگه تمومه ماجرا. یعنی از پایان یک گفتمان و آغاز یک مرحله جدید در مبارزات مردم ایران خبر دادند. مسئولین رژیم توی تلویزیون در ارگانهای وابسته به اون، صریحاً میگن شعارهای مردم همون شعارهای مجاهدینه. به همین دلیل هم از روز نخست، اصلاح‌طلبها خیلی بیشتر از اصول‌گراها خواستار برخورد تندتر با تظاهرکننده‌ها شدند، مجموع اینها در واقع، چیزی که خود رژیم هم اعتراف می‌کنه که این شغله خاموش‌نشدنی‌اه؛ اینها به نظر می‌رسه که اگر قیام مردم ایران، به‌ویژه اگر با حمایت جامعه جهانی، با حمایت مؤثر جامعه جهانی همراه باشه، با ضمانتهای حقوقی علیه کسانی که دست به سرکوب مردم می‌زنند، همراه باشه؛ می‌تونه خیلی جلوتر بره و من این امیدواری رو دارم که این جنبش تا، این‌بار تا سرنگونی رژیم ملاها پیش خواهد رفت. خیلی متشکرم
- دکتر سینادشتی رئیس انجمن متخصصین ایرانی در سوئد در سخنان خود، با ذکر نمونه ها و مثالهایی در پهنه پزشکی برای درمان بیماریها، و اهمیت استفاده از زمان در این رابطه گفت:
آنچه که من می خواهم بگویم این است. ما در تقاطع زمانی مهمی هستیم. ما خطر واقعی را شناخته ایم. اما راه حل چیست؟
ما نمیتوانیم دنبال سراب این فراکسیون و یا آن فراکسیون در درون رژیم برویم باید راهی پیدا کنیم که با این خطر مقابله کنیم. شما بدنبال چه کسی در اطاق اورژانس هستید. یک متخصص نیاز دارید. شورای ملی مقاومت ایران متخصص این است که چگونه باید با بنیادگرایی مقابله کرد. روش کار را میدانند. تاریخچه آنرا میدانند. آنها معلومات آنرا دارند. و ظرفیت آنرنیز دارند. و بالاتر از همه رهبری و شفقت آنرا در مورد مردم ایران دارند. ما شاهد بوده ایم و این چیزی است که بیشتر از هرچیزی من را تحت تاثیر قرارداده است. ما شاهد عشق متواضعانه شورای ملی مقاومت و اعضای آن نسبت به مردممان بوده ایم. آن عشق و آن مهربانی و آن استقامت و پایداری آنچیزی است که ما نیاز داریم تا با خطر بنیادگرایی در زمان کنونی مقابله کنیم.
- محمد محدثین مسئول کمیسیون خارجة شورای ملی مقاومت سخنران دیگراین کنفرانس بود؛ وی گفت: 39 سال بعد از سقوط شاه، ایران بار دیگر در وضعیت انقلابی قرار گرفته است؛ این بار هدف سرنگونی آخوندهاست.
مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت با تاکید بر اینکه قیام مردم ایران در دیماه 96 یک نقطه عطف بود و وضعیت به حالت قبل از آن برنخواهد گشت افزود:
مااعتقاد داریم به‌رغم سرکوب و هر نشیب و فرازی، این قیام برای سرنگونی رژیم ادامه خواهد یافت... امروز رژیم ایران در ضعیف‌ترین موقعیت تاریخچة خود است و حتی در داخل سپاه پاسداران و شبه نظامیان بسیج، این هراس واقعی وجود دارد که رژیم دوام نخواهد آورد...
محمد محدثین با تشریح تغییر شرایط داخلی و بین‌المللی و موقعیت مقاومت سازمانیافته به عنوان سه عامل مهم در استمرار قیام مردم ایران، افزود:
امروز ما انتظار داریم جامعه جهانی طرف مردم و مقاومت ایران را بگیرند. دولت آمریکا، همانطور که دوستان ما امروز گفتند، باید بابت سالها سیاست آمریکا که باعث کمک به رژیم شد، جبران کنند. اکنون باید از هر فرصت ممکن جهت اعمال فشار ماکزیمم بر رژیم ایران استفاده کنند، و حداقل آن در مورد نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم توسط این رژیم است.
آمریکا باید تحریمهای جامع بر رژیم ایران اعمال کند، بطور خاص برای بستن راههایی که این رژیم را تأمین مالی میکنند. آن کمکهای مالی به این رژیم، که مستقیماً جهت اقدامات تروریستی و جنگافروزی در منطقه بکار گرفته میشوند.
بطور مشابه اتحادیه اروپا باید به سکوت و بیعملی خود پایان داده و از رژیم آخوندی فاصله بگیرد.
محمد محدثین در ادامه سخنان خود، فراخوان‌های رئیس‌جمهور برگزیدة مقاومت در شورای اروپا برای آزادی فوری زندانیان قیام، آزادی بیان و اجتماعات و لغو سرکوب و حجاب اجباری زنان را یادآوری کرد، و در پایان گفت:
این رژیم هیچ آیندهیی ندارد و مماشات با آن تنها قیمت آزادی را برای مردم ایران افزایش خواهد داد. مماشات باعث سوخترسانی به جنگ و بحران در منطقه خواهد شد، اما مانع سرنگونی این رژیم توسط مردم ایران نخواهد شد. حمایت آمریکا و دیگر کشورهای غربی در ماههای آخر حاکمیت شاه از سرنگونی آن جلوگیری نکرد. قیام ساکت نخواهد شد و تا سرنگونی آن ادامه خواهد داشت.باتشکر