خامنه ای برای تحت الشعاع قرار دادن قیام قربانی می خواهد - مقاله
چرا قاتل خانم کاظمی بعد از15 سال متهم می شود؟
15 سال بعد از به قتل رسیدن خبرنگار ایرانی کانادایی خانم زهرا کاظمی، وزیر اطلاعات وقت رژیم منفور خامنه ای اعلام کرد که قاتل خانم کاظمی سعید مرتضوی جنایتکاراست.
در کشورهای مختلف پس از یک مقطع زمانی 20 یا 30 ساله اطلاعات حتی مهم، ازحالت طبقه بندی و سری خارج می شوند و آن را به اطلاع عموم می رسانند.
اما دررژیم آخوندی ایران اصلا چنین چیزی وجود ندارد.
همه اعمالَ سرکوب و جنایت و کشتار حتی با قوانین مصوب خودشان مغایرت دارد. آنها می دانند اگر اسناد حتی 30 سال پیش هر جنایت و قتل و دزدی های نجومی را بیان کنند بالاترین نفر رژیم یعنی رهبرآن زیرسوال می رود.
چون این کارها به فرمان او انجام می شود، به همین دلیل هیچ وقت هیچ چیزی را اعلام نمی کنند.
بطورمثال 29 سال پس از پذیرش جام زهر آتش بس ازطرف خمینی، هنوز علت پذیرش جام زهر از طرف خمینی را اعلام نکردند.
خمینی دژخیم گفته بود که در وقت مقتضی دلایل آنرا اعلام می کند اما با وجودی که دلایل آن برای اغلب مردم روشن است بعد از28 سال پس ازمرگ خمینی آن را اعلام نکردند.
بیان واقعیتهای آن، کلیت جنگ ضد مردمی ایران و عراق و ادامه آن را زیرسوال می برد و
اصرار خمینی برادامه جنگ دیوانه وار بعد از آزادی خرمشهر و دادن صدها هزار تلفات بخاطر نیازخمینی به جنگ برای سرکوب و بستن دهانها در داخل افشا می کند. رژیم باید پاسخ دهد که چرا وقتی عراق خواهان صلح بود خمینی 6 سال دیگرجنگ را با این همه ضایعات ادامه داد، بنابراین اصلا وارد آن نمی شوند چون با شکستن خمینی در ذهن مزدوران و حامیان رژیم، ارکان نظام یعنی ولایت فقیه هم سقوط می‌کند.
اما وقتی که رژیم کمتراز 15 سال، حاضر به افشای جنایتی می شود حتما هدفی دارد که منافع خود را در بیان آن می بیند، فارغ از اینکه رژیم در وارد شدن در این موضوع به هدف خود می رسد یا اشتباه محاسبه دارد.
اکنون وزیراطلاعات سابق رژیم آخوندی که دست در جنایت و ریختن خون هزاران نفر از فرزندان مردم ایران دارد آمده و دست به افشاگری می زند!.
علی یونسی وزیر سابق اطلاعات در رابطه با پرونده زهرا کاظمی و اتهام جاسوسی وی عنوان کرد: «زهرا کاظمی به تشخیص وزارت اطلاعات دولت اصلاحات جاسوس شناخته نشد اما اصرار سعید مرتضوی بر جاسوسی او، نهایتا مرگ این شهروند ایرانی- کانادایی را رقم زد.»
روزنامه ابتکار که از حامیان آخوند روحانی است هشتم اسفند96 نوشت:
«وزیر سابق اطلاعات چرا در همان زمان صحبت نکرد؟ شاید اگر یونسی به عنوان فرد مطلع در این زمینه صحبت می کرد، هم زهرا کاظمی زنده می ماند و هم از پیش‌روی مرتضوی در رسیدن به پرونده هایی درباره کهریزک یا تامین اجتماعی جلوگیری می‌کرد».
نویسنده مقاله در روزنامه حکومتی ابتکار که می داند مردم به دغلبازی های رژیم اعتمادی ندارند و جز دروغ، فریب و نیرنگ ازرژیم نشنیده و ندیدند از قول مردم می گوید:
[«دست همه در یک کاسه است»؛ این اصطلاح که مردم در واکنش به اقدامات سیاستمداران به کار می‌رود، نشان دهنده عمق بدبینی جامعه نسبت به مسئولان کشور است. (همان مرجع)
یا اشاره می کند که فقط نمونه اعتراف علی یونسی نیست بلکه مسولین خیلی چیزها را پرده پوشی می کنند اما وقتی منافع خودشان را در بیان آن می بینند علنی می کنند.
«حسن روحانی هم در یکی از مناظرات انتخابات ریاست جمهوری اشاره‌هایی به نقش قالیباف درپرونده‌ای داشت که در دوران حضورش در شورای عالی امنیت ملی اتفاق افتاده بود و روحانی از آن چشم‌پوشی کرده بود
در هفته گذشته عباسعلی کدخدایی هم با اشاره به انتخابات 88 مسائلی درخصوص عجله و اصرار احمدی نژاد برای اعلام نتایج نهایی عنوان کرد. چرا مردم باید برخی مسائل را پس از اینکه سال‌ها از آن ماجر گذاشته است است، متوجه شوند»؟.
اما خامنه ای یک دردی دارد که یونسی را فرستاد این را بگوید والا سوال خبرنگار ازیونسی هیچ ربطی به موضوع قتل جنایتکارانه خانم کاظمی نداشته است.
او عمدا آمده بود که این را افشا کند. خامنه ای برای مقابله با قیام نیاز به قربانی دارد.
چهره بدنام و خون آشامی همانند سعید مرتضوی که قاتل صدها زندانی سیاسی و عامل اجرای جنایات زندان کهریزک و مغضوب باندهای مختلف است انتخاب خوبی است.
خامنه ای که گفته خدا مرا ببخشد نمی خواهد ازخودش مایه بگذارد.
او فکر می کند که جلو انداختن جلاد مرتصوی ضرری برای نظام ندارد.
حتی خوب است برای مقابله با فشارهای داخلی و بین المللی درمورد قتل زندانیان سیاسی زیرشکنجه، و هشدار درمورد کهریزکی دیگر، او را قربانی کند.
مشکل اصلی خامنه ای صورت مسأله سرنگونی و قیام است این موضوعِ هرساعت و هر لحظه روی میز او است.
باید برای مقابله با آن اقدامی کند. شرایط خطیراست هر لحظه ممکن است قیامی بمراتب گسترده تراز قیام دی آغازگردد.
او نمی تواند وقتی در معرض آن قرارگرفته طرحی بریزد. همین الان اگر دیرنباشد زود هم نیست.
وقتی صورت مسأله قیام و سرنگونی برای نظام فرتوت ولایت فقیه مطرح و جدی است، باید جاهایی چیزهایی را گرو بگذارد.
باید مواردی دست درجیب کند نمی تواند مثل قیام 88 ببرد و بکشد آتش بزند، 9 دی ایجاد کند بگوید سرکوب کردیم و تمام شد.
قیام دی 96 یک سرفصل جدید است. بقول خودشان جنوب شهری ها به خیابان آمدند همان محرومین و فقرا که چیزی برای از دست دادن ندارند و این برای رژیم بسیار خطرناک است.
حالا دیگر مجاهدین هم که درعراق نیستند که درمواقع تشدید بحرانهای داخلی و بین المللی و شقه درونی به آنها موشک بزنند و نزد مزدوران خود قدرت نمایی بکنند.
دیگردورانی است که باید دست در جیب نظام پلید خود بکند و فندق های خود را بشکنند. حالا فندق سالم باشد یا پوچ.