جهان ما - منظرزیبا ، قدرت توده ها - قسمت 3 – ۹ آذر۹۶
جهان ما - منظرزیبا ، قدرت توده ها - قسمت 3
تریلیون حشره در گیر هستند وشاید ستون ارتفاع آنها به 200متر برسد
انها دوست دارن که اینکار را در بالای نقطه مشخصی که وادارشون میکنه، فرود بیایند، انجام بدهند
بیلیون ها حشره ، این ساختار زود گذر را ایجاد میکنند. مانند یک نهاد تکی برخورد میکنه حتی پرواز در جهت خلاف باد
یک شاهکاری که ظاهرا نشدنی بنظر میاد. بوسیله این حشرات بسیارکوچک انجام می شود
اگر می بینید که حشرات یک دریاچه بسار منسجم هستند. دلیلش واقعا تعجب آور هست. بعضی از این حشرات تصمیمات گروهی شان را در ارتفاع بالا می گیرند.
ولی ما می خواهیم بفهمیم واقعا چقدر باهوش هستند. واقعیتی که پارهای ازما همیشه به آن شک داشتیم، بسیار بزرگه
برو بالش را بردار. اه واقعا بیزار کننده است. مامان این را ببین. حدود هزار تان، فکر می کنی دارن به چی فکر میکنند. ما دلیلی برای ترسیدن از مورچه ها داریم؟
با آهسته کردن تصویر تا 40 برابر .این مورچههای فرمان دهنده افریقایی در حال انتقال خانه هستند ،20 میلیون مورچه این گروه راتشکیل میدهند. همگی تصمیم گرفتند که حرکت کنند .
آنها تخم ها و لاروها و بادامهها رو با خودشون میبرند. این وظایف شان بر اساس اندازه شون تقسیم بندی شده است.
گارگرها لاروها را حمل میکنند . در حالی که سربازان بادامههای بزرگتر را حمل می کنند که احتمال داره سرباز جدیدی بشوند.
رهبران به زودی پیغام را دریافت میکنند و شروع به پیدا کردن جای دیگری میکنند. با تابش خورشید مسابقه ای در برابر زمان بوجود می آید.
زنبورهای رهبر دنبال حفره ای میگردند که به اندازه کافی گنجایش همه کندوی بزرگ را داشته باشد.
این نشان دهنده امکانات متمایز هست.
اون داره خواص را روی زمین بررسی می کند. راه میرود ومحاسبه می کند. درست مانند یک انسان نقشه بردار.
وقتی که رهبر خوشحال بشه، میره که گروه را باخبر کند
به خوابگاه شبانه برمیگردد و خبر خوش را با رقصیدن به همه میگوید. ولی این رقصی به منظور مشخص هست.
باید پرواز کنند تا به حفره برسند مدت زمان رقصیدن مشخص می کند که چقدر باید بروند. هر ثانیه رقصیدن معادل نیم مایل پرواز هست
سایر رهبران رقص را مشاهده می کنند. تمامی جهات وحرکات را زیر نظر دارند. وقتی که انجا را ترک میکند، رهبران به دنبالش میروند
با راهنماییهای او، این گروه پیشرو یک خط زنبوری تا نقطه معین ایجاد می کنند. حالا نوبت آنهاست که امتحانش کنند.
انها بسرعت در حفره حرکت می کنند وحتی چک می کنند که راضی هستند یا نه
بعد از برآورد همگانی ،یک ملاقات را تشکیل میدهند تا به چیزهایی که پیدا کردهاند رسیدگی کنند. چطوری همگی به توافق میرسند معلوم نیست.
ولی سرانجام اینکار را میکنند. رهبران بسرعت در بین همه حرکت میکنند وبالهاشون را به لرزه در میاورند که بهش حرکت وزوزی میگویند.
این حرکت به توده یک چیزی را می گوید
وقت رفتنه ،۱۰۰هزار زنبور در کمتر از ۲ دقیقه به پرواز درمی آیند. توده به دنبال رهبرها میرود که به سمت خانه جدیدشان آنها را راهنمایی می کنند.
وقتی که تعداد بیشتر و بیشتر زنبورها می نشینند. متوجه بوی خوبی می شوند که هرکسی را جذب می کند.
تفکر مشترک راز موفقیت این توده هست. ولی این نوع هوش مشکلات خودش را هم خواهدداشت.
وقتی خوب کار میکند که همه چیز در حالت طبیعی خودش باقی بماند. ولی غیر ان نمیتواند فکر کند
حتی این موضوع هم شاید مشکل به نظر نیاید. برخی تودهها با انتقال قاچاقچی به سایر نقاط دنیا منتقل می شوند
ترافیک سنگینی در جنوب فرودگاه، اینها مورچههای آتشین هستند. آنها در جنگل های برزیل بوجود آمدهاند.
و بوسیله کشتی های بارکش به امریکای شمالی رسیدند. امروزه آنها به خانه ها ،هواپیما ها وکشتی ها وساختمان های عمومی در سرتاسر امریکا جنوبی هجوم می آورند.
برخلاف اندازه کوچک شان قدرت اینرا دارند که فرودگاه، سیستم کنترل ترافیک وسرور شبکه ها را از کار بیندازند. اثر مخرب آنها به رشد خود ادامه میدهد.
کامپیوترها خیلی آسیب پذیر هستند ونکته قابل توجه اینکه مورچه ها الکتریسته را دوست دارند. آنتن های آنها نسبت به برق حساس هستند.
مورچهها با فکشون به قطعات الکتریکی حمله میکنند. هم چنین مورچه های سرباز طعم شیرین قطعات الکتریکی را دوست دارند
تمامی این حرکات مشکلاتی را بوجود می اورد و وقتی که مورچه ها با پاها وفکشون درمدار قرار می گیرند. مدارهای خطرناک کوچکی را بوجود میاورند.
انها در حال خراب کردن تمامی امریکای جنوبی هستند. با بارشهای جنگلی، مورچهها قبل از این، از هوا استفاده میکردند.
ولی بطور نامشخصی مورچه ها لانه خودشان را در مسیر آب ساختند.
سیلاب یک چالش برای هر تودهای هست. حتی برای باهوش ترین توده ، مورچهها شروع به تخلیه میکنند و لانه را از سطح زمین مقداری بالا میبرند.
اول از همه مادهها و بچهها می روند. در حالیکه مورچهها، بادامهها و ملکه را به جای امنی می برند
ولی سطح آب هم چنان بالا می آید ولی مورچه ها با متصل کردن بازوهاشان واکنش نشان میدهند ویک شبکه از بدن های از داخل بهم پیوسته رابوجود می آورند.
در بین شان یک قایق نجات بوجود می اید. محموله خیلی با ارزش مورچهها که تخم ها و بادامههای باقیمانده هستند با امنیت کامل در آن بالا کنار هم چیده شده اند.
مورچههای پرنده هم فرود میایند و مانند هلیکوپترهایی که روی ناوهای حمل هلی کوپتر هستند. آماده هستند که اگر قایق با مشکل برخورد کند، پرواز بکنند.
برخی از بادامهها در کنارهای قایق قرار میگیرند تا به عنوان دستگاه شناور عمل کنند وبه قایق کمک کنند تا حرکت کند.
مورچههایی که در بخش زیرین قایق هستند کیسههای هوا ویژه خودشان را دارند که از هوای به دام افتاده در بدنشان تنفس میکنند.
هرچه سطح آب بالاتر میاد، قایق از ساختار اصلیش جدا می شود . از الان به بعد به دست آب و باد سپرده می شود.
برخی از کارگرها با دست وپاهاشون پارو میزنند که یک کمکی به بقیه هست.
در بالای عرشه کارگرها از بادامه و لاروها مراقبت میکنند و در زیر عرشه بخش زیرین قایق را حفظ و تمیز می کنند. وقتی که قایق به خشکی میرسد شروع به تغییر شکل می کند.
مورچه ها شروع به ایجاد یک پل موقت می کنند که به خشکی میرسد. همه مورچه ها بعنوان یک تیم واحد عمل می کنند تا به نفع همه باشد.
وقتی که انگشتان مورچه ها بهم وصل می شود، هوش گروهی به اوج خودش میرسد. مورچهها تبدیل به پلی برای رسیدن به خشکی می شوند.
زمانی که ارتباط برقرار شود. اول محمولههایی که مهمتر هستند تخلیه می شوند. مانند یک گروه حمل بار محمولهها را تخلیه می کنند و به خشکی میرسانند.
نسل آینده در امان هستند. ملکه نفر بعدی هست که از قایق بیرون میاد و آینده گروه تضمین دارد.
با هوش گروهیشان، «مورچههای قرمز» دنیا را دارند، فتح میکنند.
مانند حمله آمریکا آنها شروع کردند که استرالیا را فتح کنند و با گرم شدن جهان، آنها دوست دارند که به اروپا حمله کنند. به انگلیس که در قسمت شمال اروپاست. آنها تودههای آینده هستند.
از وقتی که تودهها را کشف کردیم، فهمیدیم که چگونه از موفقیت ها سود میبرند. چگونه از کشاورزی ما تغدیه میکنند و از محیط جدیدی که ساختیم بهره میبرند.
دیدیم که چطوری هرموقع که بتوانند بیرون میریزند و ما را متعجب میکنند. و اینکه چطوری با یک حرکت، دنیای اطراف ما را تکان میدهند
دیدیم که ارگانیسم های ساده میتوانند لحظات چشم نوازی را بوجود بیاورند که میتواند بسیار دلنشین وزیبا باشد. همچنین میتوانند بگونه کابوس شب باشند.
دیدیم که چگونه تودهها ها می توانند از اطلاعات همدیگر استفاده کنند و چگونه می توانند مانند یک ارگانیسم واحد عمل کنند.
حتی دیدیم که نگاه کردن به تودهها مانند نگاه کردن به عملیات داخلی یک مغز هست.
این یک موضوع مهمی است که باید ویژگیهای انرا بررسی کنیم. چیزی که شاید بوسیله آن بتوان دنیا را نجات داد.
این موجودات کوچک سالیپها هستند. موجودی دریایی که در واقع بیشتر شبیه ما هست تا یک ماهی ژلاتینی.
انها به اندازه های عجیب وغریب در می آیند. شمار زیاد انها به هم پیوسته می شوند تا زنجیرهای یک افتابگردان را بوجود بیاورند که تا یک مایل هست.
شب در همهی اقیانوسهای دنیا بطور بیلیونی به روی آب می آیند تا بتوانند تغذیه کنند.
بتازگی تعداد انها شروع به افزایش کرده و امروزه بیشتر از هزار مایل مربع را پوشش میدهند.
آنها جلبک می خورند که حامل گازهای گلخانه ای هست و بعدش کربن را داخل اقیانوس به دام می اندازند.
یک توده معمولی هر شب ۴هزارتن کربن رو از بین میبره. انها تودههای پرقدرتی هستند که بسرعت رشد می کنند تا سیاره ما را نجات بدهند. اهمیت انها فهمیده شده است.
آنها زندگی می کنند تا ثابت کنند که نباید قدرت توده را دست کم بگیریم.