This browser does not support the video element.

بیانیه سی و ششمین سالگرد تاسیس شورای ملی مقاومت ایران، فصل نهم

بیانیه سی و ششمین سالگرد تاسیس شورا ۹

 

فصل نهم:دو شکست بزرگ برای رژیم و دو پیروزی بزرگ برای مقاومت

 

71- همچنانکه در مقدمه بیانیة حاضر اشاره شد، در سال گذشته در ستیز بین مقاومت سازمانیافته و رژیم ولایت فقیه، تحولات بسیار مهمی اتفاق افتاد که معادله قوا بین مردم و مقاومت را به سود مقاومت تغییر داد. هر چند هریک از این رویدادها حایز اهمیت و شایان بررسی است اما در این میان دو تحول بزرگ یعنی انتقال مجاهدان اشرفی به خارج از عراق و برگزاری گردهمایی بزرگ مقاومت در فرانسه دو شکست استراتژیک برای رژیم و دو پیروزی بزرگ برای مقاومت ایران رقم زد.

 

72-از سال 1382 (2003) تا 1395 (2016) ولایت انسان ستیز خامنه ای با ترفند و توطئه و انواع تهاجم‌های تروریستی و نظامی، بسیار کوشید تا زنان و مردان مجاهد خلق را در اشرف و پس از آن در لیبرتی از پا در بیاورد یا به انفعال و ندامت و تسلیم بکشاند. خامنه ای علاوه بر وزارت اطلاعات سپاه تروریستی قدس و وزارت خارجه را مأمور اجرای این کار کرد. به این منظور رژیم نه فقط نیروی تروریستی قدس و وزارت اطلاعات و وزارت خارجه و پایگاههای امنیتی و اطلاعاتی خود در بغداد را در پوشش های گوناگون به کار انداخت، بلکه عواملش در بالاترین رده های حکومتی و نیروهای امنیتی و نظامی عراق را هم بی وقفه علیه مجاهدین به خدمت گرفت.

رژیم و حکومت دست نشانده عراق طی یک دهه، از دسامبر 2003 تا سپتامبر 2013 ، در مجموع 22 بار به مجاهدین «ضرب الاجل» دادند که هر یک با زمینه سازیهای سیاسی و تهدیدها و تبلیغات و اقدامات گسترده ایذایی همراه بود اما یک به یک در کارزارهای پیاپی که از سوی فرمانده ارتش آزادیبخش اعلام می شد، خنثی و در هم کوبیده شد.

صدور احکام جعلی قضایی در عراق علیه مجاهدین، درخواستهای استرداد مسئولان مجاهدین و قالب کردن برگه‌ های قرمز به انترپل علیه مجاهدین، از دیگر توطئه های رژیم و مزدوران عراقیش علیه مجاهدین بودند. رژیم و ایادی آن در عراق علاوه بر محاصرة همه جانبه و ضد انسانی، به 29 بار یورش، حملات زمینی و موشکی، تروریسم و آدمربایی و گروگانگیری مبادرت کردند.

شورا در بیانیة سال1394 خود هشدار داد: «رژیم ولایت فقیه که بارها خواستار اخراج مجاهدین از عراق شده از یکسو با شیوه های گوناگون در پروژه انتقال آنها به خارج از عراق توطئه و کارشکنی می کند و از سوی دیگر با تمام قوا درصدد تشدید محاصره و وارد کردن ضربه به آنهاست. این خود نشان می دهد که برای خامنه ای معنی واقعی ترم ”اخراج از عراق“، ”نابودی در عراق“ است» (بیانیه شورای ملی مقاومت ایران - مرداد 1394).

 

73-اما زنان و مردان مجاهد با پایداری در دل محاصرة سبعانه، پرچم مبارزه برای آزادی و سرنگونی رژیم ولایت فقیه را برافراشته نگهداشتند و در کانون مهیب ‌ترین بحرانهای خاورمیانه، سرمایة معنوی و مبارزاتی و استراتژیکی ملت ایران را حفظ و حراست کردند.

سرانجام این مقاومت سازمانیافته مردم ایران بود که با اتکا به پایداری و استقامت بی نظیر فرماندهی و «یکانهای فدایی» در اشرف و لیبرتی، به عنوان نقطه کانونی خنثی کردن جنایتهای رژیم و تلاشهای بی وقفة جهانی برای دفاع از حقوق اشرفیان، توانست توطئه ننگین و البته سهمگین رژیم را خنثی کند و در هم بشکند.

تلاشهای ممتد و خستگی ناپذیر جهانی با مدیریت خانم رجوی بر دو محور زیر استوار بود:

«تلاش جهانی برای تحکیم و تضمین تعهدات بین المللی، به ویژه از سوی دولت آمریکا و ملل متحد، برای تأمین حفاظت و حقوق مجاهدان اشرفی در لیبرتی و فراهم کردن الزامات سیاسی و لجستیکی و تضمینهای حقوقی برای انتقال امن تمامی آنها به خارج از عراق (به ویژه آلبانی).

افشا و خنثی کردن توطئه های بی وقفة دیکتاتوری آخوندی علیه مقاومت ایران، مخصوصاً پیکره و تشکیلات زندانی و تحت محاصره آن در لیبرتی» (بیانیه شورا، مرداد 1395).

 

74- یک نمونه از این تلاشها تصویب لایحة قانونی برای حفاظت و انتقال مجاهدان لیبرتی بود که در 25نوامبر2015 به امضای رئیس جمهور آمریکا رسید و به قانون تبدیل شد. این لایحه که ثمرة تلاش اعضا و هواداران و پشتیبانان مقاومت در طول چند سال بود، ابتدا در کمیته نیروهای مسلح سنا و سپس در جلسة سنا با اکثریت سه چهارم تصویب شد، آنگاه به تصویب کنفرانس مشترک مجلس نمایندگان و سنا رسید و نهایتاً اوباما را ناگزیر به امضاء آن نمود.

این قانون در راستای حفاظت و انتقال ساکنان لیبرتی، وظایف مشخصی را بر عهده دولت آمریکا می گذارد و تصریح می‌کند که دولت آمریکا باید:

- قدم های سریع و مناسب را طبق توافقهای بین المللی بردارد تا امنیت و حفاظت فیزیکی ساکنان کمپ لیبرتی را تضمین نماید...

- به جامعه بین المللی در اجرای یک طرح، برای بازاسکان امن و صحیح و سالم و دائمی ساکنان کمپ لیبرتی یاری کند که شامل طرح انتقال، ازجمله یک نقشه مسیر با ذکر جزئیات از قدمهایی باشد که باید توسط کشورهای پذیرای ساکنان، ایالات متحده، کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد و ساکنان برداشته شوند تا بازاسکان در کشورهای دیگر تحقق یابد.

 

75- آن مقاومت تاریخی و این تلاشهای شبانه روزی در عرصة جهانی، سرانجام به بار نشست و در سلسله عملیات پیچیده امنیتی، سیاسی و لجستیکی، همة مجاهدان و ساکنان لیبرتی پیروزمندانه و بدون خونریزی و با حفظ تشکیلات و ساختار سازمانی خود به آلبانی و دیگر کشورهای اروپایی منتقل شدند.

اطلاعیة کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورا در روز پایان انتقال (19شهریور1395) خاطر نشان میکند : «شرح یکایک توطئه‌ها و اقدامات بازدارندة رژیم و نحوه درهم شکستن و خنثی‌سازی آنها در جریان این انتقال بزرگ و تضمین امنیت و سلامت همه مسافران و مسئولان شناخته‌شده به مقصد، که در عین سکوت عمدی بدلایل اطلاعاتی و امنیتی، در هر نوبت با طرح و برنامه و اقدامات همه جانبه همراه بود، در این مختصر نمی گنجد و در حیطه این کمیسیون نیست. فقط یادآوری می‌کنیم که رژیم آشکارا اعلام کرد برای 830نفر از مجاهدین در نزد انترپل پرونده سازی جنایی کرده است تا به گفتة خودش در هر کجا دستگیر و تحویل رژیم شوند....

از این پیشتر، نخست‌وزیری عراق هم در یک سند رسمی به تاریخ بیست و سوم مارس2015، که از جانب کمیتة سرکوب مجاهدین انشا شده بود، با وقاحتی جنایتکارانه و مافوق تصور، به کمیتة پارلمانی بریتانیا برای ایران آزاد نوشته بود دادگاههای عراق بیش از 150پرونده جنایی علیه مجاهدین را در دست رسیدگی دارند».

بدین ترتیب تلاش 14سالة رژیم به شکست کامل انجامید و داغ نابودی یا تسلیم رزمندگان مجاهد به دل خامنه ای و عمله و اکرة او ماند. این انتقال بزرگ، نه پایان راه است و نه ساحل آرامش! جنگ برای آزادی ادامه دارد و ساحل آرامش، ایران آزاد شده و دموکراتیک است. راهپیمایی بزرگ با کوله باری بر دوش، مراحل آخر را نشان می دهد و آنان که چندین بار همچون سیاوش از آتش گذشتند بر ادامة راه تا آزادی تأکید می کنند.

 

76- روز شنبه 20شهریور1395، گروه کثیری از ایرانیان، طی مراسمی با حضور شخصیتهای فرانسوی، اروپایی و عربی در مقر شورای ملی مقاومت ایران در اور سور اواز، پایان موفقیت آمیز انتقال مجاهدان را جشن گرفتند.

خانم رجوی، این انتقال را یک شکست استراتژیک برای رژیم توصیف کرد که «زنگهای دوران تغییر و دوران تهاجم و پیشروی» را به صدا در آورده است.

او افزود: «سرانجام، کارزارهای بی وقفة سیاسی و بین المللی برای حفاظت اشرفیها و انتقال امن جمعی و سازمانی آنها به بار نشست. توطئه ها و طرحهای نابودی و متلاشی کردن مجاهدین درهم شکست و رژیم ولایت فقیه با وزارت اطلاعاتش، با نیروی تروریستی قدس و با تمام مزدبگیران گوناگونش در عراق، که همه آنها تشنه به خون مجاهدین بودند، کور و بور برجا ماندند...

آخرین گروههای مجاهدان اشرفی وارد آلبانی شدند. پروسه انتقال مجاهدین از لیبرتی به خارج از عراق، به کشورهای اروپایی مثل آلمان، انگلستان، هلند، نروژ، فنلاند، دانمارک، بلژیک، ایتالیا، اسپانیا و همچنین کانادا با موفقیت کامل به پایان رسید. جنبش آزادی مردم ایران، یک گام کیفی از رژیم حاکم پیشی گرفت و طرح ولایت فقیه برای برون رفت از بحران سرنگونی، که سربریدن و انهدام فیزیکی مجاهدین و آلترناتیو دموکراتیک لازمة آن است، شکست خورد...

حالا دوران تازه یی آغاز شده است که سرلوحه اش پیشرفت همه جانبه برای سرنگونی ولایت فقیه است. بیخود نیست که همین دیروز آخوند جنتی، رئیس خبرگان و رئیس شورای نگهبان رژیم، پرده ها را کنار زد و گفت؛ اگر به مجاهدین می خواستند مجال بیشتر دهند و آنها را قتل عام نکنند، آنها اصلاً ریشه نظام را می کندند».

خانم رجوی در همین سخنرانی،پیروزی سلسله نبردهای طولانی و طاقت فرسا را به مسئول شورا که این کارزار 14 ساله را «به‌طور شبانه‌روزی در بغرنج‌ترین شرایط، در میان توفانها و بحرانها، با حداکثر ریسک‌پذیری، هدایت کرد» تبریک گفت و افزود: «چنین بود که اشرفیها در منتهای فداکاری و هوشیاری انقلابی ایستادند و جهانی را به ایستادگی در برابر تاخت و تاز ولایت فقیه برانگیختند».

خانم رجوی به درستی از تلاشها و مجاهدت مسئولان و فرماندهانی که پرچم پایداری پرشکوه را در اشرف و لیبرتی برافراشته نگهداشتند، تقدیر کرد. او به طور خاص از نقش زرین خانم مژگان پارسایی، خانم زهره اخیانی مسئول اول سازمان مجاهدین و مسئولان اول پیشین، خانمها صدیقه حسینی و فهیمه اروانی، یاد کرد که به اتفاق 6 همردیف دیگر مسئول اول، با برادران قهرمانشان مجاهدان خلق مهدی براعی، عباس داوری، محمود عطایی و محمد حیاتی، این ۱۴سال زرین را رقم زدند.

شورا در قدردانی بیادماندنی از رزم و مقاومت این مجاهدان که همگی اعضای شورا هستند، با رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران، سهیم است.

 

77- روز ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)، همزمان با پیروزی کارزار انتقال مجاهدین خلق به مکان امن، 28شخصیت برجسته آمریکایی ازجمله سناتور جوزف لیبرمن، شهردار رودی جولیانی، فرماندار ادوارد رندل، ژنرال جیمز جونز، نیوت گینگریچ، هوارد دین، مایکل موکیزی، فرماندار تام ریج، سفیر جان بولتون، ارتشبد جورج کیسی و...، طی بیانیه مشترکی انتقال مجاهدان اشرفی را پیروزی بزرگ برای مردم ایران، برای اپوزیسیون ایران و برای همه دوستداران آزادی و دموکراسی در ایران دانسته و نوشتند: «ما مراتب قدردانی و تبریکات خودمان را به تیم بین المللی خود به خاطر مأموریت به انجام رسیده ابراز می داریم. ستایش و قدردانی ویژه نثار خانم مریم رجوی است به خاطر تلاشهای وقفه ناپذیرش طی چندین سال گذشته برای آنکه این انتقال به موفقیت برسد. برای هر یک از ساکنان، او نوری در تاریکی و لنگری در طوفان بود. ما می دانیم که ایشان در رأس شورای ملی مقاومت ایران، به رهبری مبارزه برای دموکراسی در ایران و ثبات درخاورمیانه ادامه خواهد داد».

بیانیه می افزاید «ما افتخار می کنیم که درکنار چنین گروهی از مردان و زنان شجاع بایستیم که هدفشان برقراری یک اسلام مدرن، آگاه، بردبار و دموکراتیک است. آنها هیچ وقت در مقابل حملات مرگبار جا نزده اند. این مقاومت با ارائه یک آلترناتیو روشن و مشروع در قبال بنیادگرایی اخلاقاً فاسد و بیرحم حاکم بر تهران، ثابت کرده است که گلوله ها، موشکها، سلولهای زندان، شکنجه و طنابهای دار، توان مقابله با آرمانهای میهن پرستان ایرانی را ندارند».

سناتور مک کین، رئیس کمیته قوای مسلح سنای آمریکا، نیز باصدور بیانیه یی در باره پایان موفقِ انتقال مجاهدین از لیبرتی، اعلام کرد :« انتقال امن این مخالفان رژیم ایران یک گام حیاتی در مقابله با نفوذ شریرانه رژیم ایران در منطقه است».

 

78- همزمان کمیته های پارلمانی در اروپا و دیگر حامیان و مدافعان حقوق رزمندگان اشرفی نیز با صدرو بیانه هایی این پیروزی بزرگ و خنثی شدن توطئه های رژیم را تبریک گفتند. ازجمله در آلمان، پروفسور ریتا زوسموت، رئیس پیشین مجلس فدرال آلمان و شماری دیگر از شخصیتهای برجسته آلمانی در بیانیة مشترکی نوشتند:

«...رژیم ایران در تلاشهای متعدد خود برای استرداد کلیه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، شکست خورد.رژیم تهران اوضاع پرهرج و مرج بعد از حمله آمریکا به عراق را به نحوی شقاوت بار مورد سوء استفاده قرار داد و بارها دست به اقداماتی زد تا سازمان مجاهدین خلق را نابود کند.

سه قتل عام در کمپ اشرف، پنج حمله موشکی به کمپ لیبرتی و یک محاصره هشت ساله موجب جان باختن 168تن از این مخالفان شدند. این جنایتها تنها بخشی از یک طرح ضدانسانی بود که خوشبختانه در نهایت نافرجام ماند. ما یاد آن تعداد از اعضای مقاومت ایران را که جانشان را از دست دادند، گرامی می‌داریم و با بازماندگان و دوستانشان ابراز همبستگی و همدردی می‌کنیم و هم زمان خودمان را در کنار بسیاری مجروحین آن حملات می بینیم.

در هیچ دوره ای رژیم تهران خواهان خروج اعضای مجاهدین خلق ایران از عراق نبوده است و برای رسیدن به این منظور موانع زیادی ایجاد کرد. اما به رغم همه موانع، مجاهدین خلق تسلیم نشدند. نائل آمدن به امنیت برای مخالفان ایرانی، بمثابه یک شکست آشکار برای رژیم ایران است.

در اینجا باید از خانم مریم رجوی به صورت فوق العاده قدردانی کرد که با تلاش فراوان، پیگیرانه و خستگی ناپذیر خود این پروژه را هدایت کرد و آن را به یک جنبش بشردوستانه جهانی تبدیل نمود....

سهم محوری در این موفقیت از آن خود اعضای سازمان مجاهدین خلق و نیز انبوه حامیان آن می باشد. آنها با صرف انرژی شخصی و توان مالی، رسیدن به این موفقیت را میسر ساختند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد اعلام کرده بود که ادامه موفقیت در اجرایی کردن راه حلها با پایبندی ساکنان به تعهد خود برای تأمین عمده هزینه های مربوطه امکانپذیر شده است...»

 

79- جان کری وزیر خارجه آمریکا، سه روز بعد از تکمیل انتقال، در 12سپتامبر2016 گفت: «... روز جمعه 280نفر از اپوزیسیون ایران از مجاهدین خلق از کمپ لیبرتی در عراق خارج شدند و این بعد از یک ابتکار عمل دیپلوماتیک آمریکا صورت گرفت تا جان بیش از 3000 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق را که جانشان در خطر بود، تضمین کنیم. کمپ آنها در آنجا بارها مورد حمله قرار گرفت و برخی زخمی و برخی کشته شدند. لذا دست بکار شدیم و طی ده سال گذشته این چالش را می شناختیم. من از زمانیکه عضو کنگره بودم وارد این موضوع شدم و در اولین سال (که در این سِمت قرار گرفتم) یکی از مهمترین دستیارانم و کسی را که مورد اعتمادم بود به کمک به مجاهدین خلق برای اینکه از عراق خارج شوند، اختصاص دادم. بعد از پیشروی کمی که طی چند ماه داشتیم خودم به تیرانا رفتم و با دولت و رئیس جمهور آلبانی درباره انتقال بقیه مجاهدین خلق که در کمپ بودند صحبت کردم... این یک دستاورد انساندوستانه بزرگ است و من مفتخر هستم که دولت آمریکا نقش حیاتی در محقق شدن این دستاورد داشته است».

به این ترتیب دولت آمریکا، که یک روز سفیرش در عراق در 7 ژوئیه 2011 به «انحلال» سازمان مجاهدین فراخوان می‌داد تا اعضای آن «کمی امن تر» شوند و بعداً «کمیساریا آنها را بعنوان پناهجو ثبت نام کند»، اکنون در اثر پایداری رهبری و رزم آوران و در اثرکارزارهای جهانی مقاومت ایران، وزیر خارجه اش به کمک در انتقال 3000 تن از اعضای همین سازمان افتخار می‌کند.

 

80- پس از درهم شکستن توطئه های دامنه دار رژیم آخوندی برای وارد کردن ضربه جبران ناپذیر به سازمان مجاهدین خلق در لیبرتی، خامنه ای به بازخواست از مزدوران خود پرداخت. کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورا طی اطلاعیه ای در 29شهریور1395در این خصوص خبر داد: «این شکست فضاحت بار باعث ایجاد اختلاف درون شورای عالی امنیت رژیم، بین سرکردگان نیروی قدس، دژخیمان وزارت اطلاعات و دیگر سردمداران رژیم شده است.نیروی قدس و سفیر رژیم در بغداد به سردمداران رژیم قول داده بودند قبل ازخروج مجاهدین ضربات موشکی سنگینی به آنها وارد کرده و تلفات زیادی خواهند گرفت. همچنین با کمک مهره ها و عوامل خود در حکومت عراق از خروج مسئولان مجاهدین و فرماندهان ارتش آزادیبخش جلوگیری خواهند کرد».

وقایع بعدی به خوبی نشان دادند که رژیم آخوندی از سرعت عمل در انتقال مجاهدین غافلگیر و شگفت زده شده است. یکی از سرکردگان رژیم در صحبت خصوصی گفت: «سیاست اولیه ما استقبال از خروج منافقین از عراق بود اما حالا خیلیها پشیمان هستند، چون سازمان توانست همه آنها را خارج کند و هیچکدام از کارهای ما برای نابود کردن آنها در عراق یا دستگیری سران آنها به جایی نرسید. آنها حتی همه مدارکشان را بردند و نگذاشتند حتی یک برگ هم بدست ما بیفتد. ما وقتی دیدیم خروج منافقین متوقف نخواهد شد، از ایرج مسجدی و تیم قدس در عراق خواستیم تا برنامه ترور کادر رهبری مجاهدین را در عراق در دستور کار قرار بدهند...»

در جریان سفر فالح فیاض، مشاور امنیت ملی دولت عراق، به تهران، دو هفته قبل از تکمیل انتقال، مقامات رژیم خواستار فعال کردن برگه های دستگیری انترپل و احکام ساختگی دستگیری دادگاههای عراق و همچنین همکاری برای شلیک موشک به لیبرتی و جلوگیری از خروج 60 نفراز مسئولان سازمان مجاهدین شدند. اما طرح و برنامه و سرعت عمل فرماندهی ارتش آزادیبخش، که با رهنمودهای ساعت به ساعت در شرایط بحرانی همراه بود، بر توطئه ها و اقدامات دشمن پیشی گرفت.

اخبار بعدی حاکی از این بود که رژیم قبل از غافلگیری، برای حملات بزرگ به لیبرتی در ایام عاشورا (یکماه بعد از تکمیل انتقال) و اربعین (70 روز بعد از تکمیل انتقال) برنامه ریزی کرده بود.

 

81- باید یادآوری کرد که مجاهدین در حالی عراق را ترک کردند که از یکسو همه هزینه ها را خود به عهده گرفتند و از هیچ کمک پناهندگی یا دولتی برخوردار نیستند و از طرف دیگر ناگزیر همه اموال و سرمایه های خود در اشرف و لیبرتی را برجای گذاشتند تا طبق قوانین بین المللی و قانون عراق و طبق تعهدات آمریکا و سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان به فروش برسد.

اما حکومت عراق، به رغم وعده های پیاپی، کارشکنی و ممانعت کرد و تنها در آخرین روزها در اثر پافشاری مجاهدین، فروش بسیار محدود در لیبرتی را پذیرفت (در مجموع حدود 5/1 درصد اموال).

فراخوانهای متعدد مقاومت ایران برای بازگرداندن اموال مجاهدین یا لااقل پرداخت ما به ازاء بخشی از این اموال، که در اشرف و لیبرتی جمعاً به 600 میلیون دلار بالغ می‌شود، تا کنون به جایی نرسیده است.

این در حالی است که کمیساریای عالی پناهندگان در موارد متعدد، ازجمله در بیانیه های 14دسامبر2015، 19ژوئیه و 26سپتامبر2016، تصریح کرده است که انتقال بدون برعهده گرفتن هزینه ها توسط سازمان مجاهدین، امکانپذیر نیست.

این یک نمونه منحصر به فرد است که تمام هزینه های پناهندگان از سوی یک جنبش مقاومت، بدون کمک از جانب دولت میزبان یا کمیساریای عالی پناهندگان، پرداخت می شود.

آمریکا و ملل متحد، قبل از جابه جایی از اشرف به لیبرتی و قبل از انتقال از لیبرتی به خارج، بارها متعهد شدند که مسأله فروش اموال اشرف را حل خواهند کرد، اما حکومت عراق ممانعت کرد. مجاهدین هریک فقط با ۲۰ کیلو بار حرکت کردند. آنها می بایست در آلبانی همه چیز را از صفر شروع کنند و همه هزینه های سنگین را خودشان تأمین بنمایند. بعنوان مثال، هزینه پزشکی آنها در سال2016 که عمدة ساکنان در نیمه دوم آن به آلبانی منتقل شدند، بیش از 2 میلیون و 600 هزار دلار بوده است.

در طرح مشترک آمریکا و سازمان ملل در 5 سپتامبر2013 برای تخلیه اشرف، تصریح شده است: «دولت عراق به ساکنان اجازه فروش اموالشان در هر زمان را خواهد داد... دولت عراق کلیه اموال اشرف را حفاظت و ضمانت خواهد کرد». متعاقباً در 6 سپتامبر2013، خانم الیزابت جونز، دستیار وزیر خارجه آمریکا در خاور نزدیک، در نامه ای به خانم رجوی نوشت در صورتی که ساکنان این طرح را بپذیرند، دولت آمریکا کمک خواهد کرد تا آنها بتوانند با استخدام شرکت خصوصی، امنیت اموالشان را در اشرف حفاظت کنند. اما به رغم پیگیریهای مستمر وکلا و مشاوران حقوقی و نمایندگان قانونی مجاهدین ، دولت عراق نه گذاشت اموال اشرف بفروش برسد و نه اجازه داد هیچ شرکت خصوصی برای حفاظت از اموال اشرف بکار بپردازد.

 

82- در قطعنامة650 کنگرة آمریکا، که در 17می2016 در کمیته خارجی کنگره به تصویب رسید، مقرر شده است:

«- از آنجا که آنها (مجاهدین) تحت موافقتنامه ای کاملاً مشخص، مبنی بر حفظ حق مالکیت خود، لوازم و متعلقات ارزشمند خود را در کمپ اشرف به جا گذاشتند؛

ازآنجا که قادر نبوده اند به وسائل و متعلقات خود در کمپ اشرف دسترسی داشته باشند یا آنها را بفروش برسانند تا مخارج جابه جایی خود را متحمل شوند؛

-(کنگره) دولت ایالات متحده را فرا میخواند، با دولت عراق به کار بپردازد تا این دولت همه تلاشهای معقول، برای تسهیل دسترسی و توانمندی ساکنان برای فروش داراییهای شان در اشرف به منظور پرداخت هزینه های زندگی و استقرار مجدد در خارج از عراق را به عمل بیاورد؛

-(کنگره) دولت ایالات متحده را فرا می خواند، با دولت آلبانی و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد برای تسهیل و تأمین مکانهای مناسب استقرار برای بقیة ساکنان لیبرتی در آلبانی، به کار بپردازد تا زمانی که آنها دراین زمینه خودکفا شوند».

 

83- قطعنامه مشترک سنا و کنگره به شماره 42، که در 14ژوئیه2016 در کمیتة خارجی سنا به تصویب رسید، مقرر می کند:

«-(دولت آمریکا) با دولت عراق تشریک مساعی کند که همه تلاشهای منطقی را انجام دهد تا فروش اموال و دارایی های ساکنان، که در کمپ اشرف و کمپ لیبرتی باقیمانده اند، برای فراهم کردن هزینه زندگی و انتقال آنها به خارج از عراق تسهیل گردد؛

-(دولت آمریکا) با دولت عراق و کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد تشریک مساعی نماید که تضمین کنند ساکنان کمپ لیبرتی کنترل کامل را بر دارایی های شخصی خود در کمپ لیبرتی و در کمپ اشرف، آنطور که ساکنان ضروری می بینند، اِعمال کنند؛

-(دولت آمریکا) با دولت آلبانی و کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد کار کند تا برای تسهیل و فراهم آوردن مکانهای مناسب استقرار برای باقیماندة ساکنان لیبرتی تا زمان خودکفایی آنها در نیازمندیهای استقراری خود در آلبانی، اقدام نمایند».

شایان توجه اینکه نمایندگان مجاهدین بارها در نامه های رسمی به مقامات آمریکایی و کمیساریای عالی پناهندگان، ازجمله در 23ژوئن و 17ژوییه2017، تصریح کرده اند هیچ کمکی از آمریکا یا کمیساریا نمی‌خواهند، بلکه فقط از آنها می‌خواهند طبق تعهداتشان، که گوشه ای از آنها فوقاً ذکر شد، «با اقدام فوری نزد دولت عراق، مابه ازاء اموال ساکنان را از دولت عراق بازپس بگیرند، مخارجی را که کمیساریا در پروژه بازاسکان متحمل شده است، از آن کسر نمایند و بقیه را به ما بازگردانند تا هزینه استقرار و زندگی روزمره و دیگر هزینه های ساکنان تأمین شود. این یک راه حل منطقی، عملی، منصفانه و تنها راه خروج از مشکل کنونی است».

شورای ملی مقاومت ایران از دولت آمریکا و ملل متحد قویاً می‌خواهد دولت عراق را موظف به پرداخت ما به ازای داراییها و اموال مجاهدین، که تماماً در اختیار ارگانهای وابسته به این دولت است، بنمایند.

 

84- اما دومین پیروزی بزرگ مقاومت ایران در یکسال گذشته در گردهمایی با شکوه روز 10 تیر1396 در پاریس محقق شد. خامنه ای با فرستادن ظریف به پاریس در صدد برآمد تا با امتیاز دادن به دولت فرانسه، از برگزاری این حرکت باشکوه جلوگیری کند. اما در عمل هم چوب و هم پیاز را خورد، هم امتیاز داد و هم گردهمایی مقاومت برگزار شد.

در این گردهمایی ۶۰۰ تن از شخصیتهای سیاسی، فرهنگی و مذهبی، پارلمانترها، حقوقدانان، مدافعان حقوق بشر با گرایشهای متنوع سیاسی از کشورهای مختلف از 5 قارة جهان شرکت داشتند و در میان سخنرانان گردهمایی، شماری از عالیترین‌ مقامات پیشین بین‌المللی و وزرای پیشین آمریکا و کشورهای اروپایی و عربی به‌چشم می‌خوردند.

سه کنفرانس مکمل، قبل و بعد از گردهمایی و اتفاق صاحب‌نظران و شخصیتهای برجسته سیاسی از همه گرایشها و احزاب در اروپا و آمریکا و کشورهای عربی بر تغییر ناپذیری رژیم ولایت فقیه و ضرورت سرنگونی تمامیت این رژیم، اثبات‌ راه حلی است که مقاومت ایران قریب به چهار دهه بر آن پای فشرده است و اکنون به عنوان تنها راه خلاصی ایران و منطقه و جهان، از استبداد دینی و خلافت پایه گذاری شده توسط خمینی، با اجماع جهانی و منطقه یی مواجه می شود.

 

۸۵-خانم مریم رجوی، در این گردهمایی گفت «آفتاب تغییر بر ایران تابیده است. رژیم حاکم، بیش از همیشه آشفته و ناتوان است. جامعه ایران لبریز نارضایتی است و جامعه بین‌المللی سرانجام به این واقعیت نزدیک شده که مماشات با رژیم ولایت فقیه خطاست.
همین اوضاع جوشان سه حقیقت اساسی را برای رسیدن به ‌‌آزادی ایران و صلح و آرامش در منطقه بیان می‌کند:
اول:‌ ضرورت سرنگونی رژیم ولایت فقیه.


دوم: در دسترس بودن سرنگونی این رژیم.

و سوم: وجود یک آلترناتیو دموکراتیک و مقاومت سازمانیافته، برای به‌زیر کشیدن استبداد مذهبی».

وی در قسمت دیگری از سخنانش گفت «راه‌حل بحران منطقه و مقابله با گروههایی مانند داعش در سرنگونی این رژیم، به دست مردم و مقاومت ایران است. براین اساس به ملل متحد، اتحادیه اروپا و آمریکا و کشورهای منطقه می‌گوییم:

۱) مقاومت مردم ایران برای سرنگونی استبداد مذهبی را به‌رسمیت بشناسید. این رژیم را از ملل متحد و سازمان همکاری اسلامی طرد کنید و کرسیهای ایران را به مقاومت مردم ایران واگذار کنید.
۲) سپاه پاسداران را در لیست گروههای تروریستی بگذارید و آن را از سراسر منطقه اخراج کنید.
۳) خامنه‌ای و سایر سران رژیم را به‌خاطر نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت، به‌ویژه قتل‌عام ۶۷، و به‌خاطر جنایت جنگی در منطقه در مقابل عدالت قرار دهید».


 

۸۶- اجلاس میاندوره یی شورا که بعد از این گردهمایی برگزار شد، برگزاری این گردهمایی عظیم را به سازماندهندگان و دست اندرکاران و به عموم مردم ایران تبریک گفت. این گردهمایی صدای بازماندگان کشتارهای رژیم طی 38 سال گذشته و صدای جنبش دادخواهی مردم ایران بود. اجلاس شورا این گردهمایی را، که برای نخستین بار با شرکت رزمندگان اشرفی از طریق ارتباط ماهواره یی برگزار می شد، پیروزی بزرگی بر فراز همه گردهماییهای پیشین دانست. زیرا از یکسو نماد پیروزی همه کارزارها و گردهماییهای گذشته برای در هم شکستن برچسبهای ارتجاعی-استعماری و برای حفاظت رزمندگان اشرفی بود و از سوی دیگر به سکوی رفیعی در دوران تهاجم و جهش به پیش، در راستای تغییر و سرنگونی استبداد دینی تبدیل شد.

 

۸۷- دراین گردهمایی رودی جولیانی گفت: «ما از شما حمایت میکنیم و کار ما این نیست که روی تغییر رژیم در ایران تأثیر بگذاریم، چرا که این اتفاق خواهد افتاد؛ بلکه باید کاری کنیم که همین الآن محقق شود. ما نه تنها تغییر رژیم را داریم، بلکه یک آلترناتیو داریم و این آلترناتیو شما هستید. این یک آلترناتیو دموکراتیک است، یک نیرو برای تغییر، به‌خوبی سازمان‌یافته، برخوردار از حمایت مردمی و یک شبکة وسیع از حامیان... بیایید و به این گردهمایی نگاه کنید؛ از سراسر جهان. هنگامی که این نیرو به حرکت در بیاید، دیگر فقط سازمان مجاهدین نخواهد بود، تمامی مردم داخل ایران خواهند بود؛ همان 90 درصد یا 95، 96، 97 و یا شاید 98درصدی که شما می‌دانید، مشتاق همان چیزی هستند که شما در پی آن هستید. آنها آزادی میخواهند... اما قتل و سرکوب حکومت، جلو تحقق آن ‌را گرفته است. ما باید این (طلسم) را بشکنیم و حمایت از سازمان مجاهدین یکی از دلایل و شیوه‌ها برای شکستن آن است؛ تحت رهبری یک قهرمان بزرگ: خانم رجوی.

بیش از هر چیز به این دلیل از حضور در اینجا خوشحالم که میتوانم با میزان بالایی از اختیارات بگویم که دولت ایالات متحده از شما حمایت می‌کند، ما پشت شما هستیم، با ارزشهای شما موافقیم، دولت ایالات متحده خطر (رژیم) ایران را درک میکند، دولت آمریکا به (رژیم) ایران اجازه نخواهد داد که به یک امپراطوری در خاورمیانه تبدیل شود و ایالات متحدة آمریکا اجازه نخواهد داد (رژیم) ایران تحت هیچ شرایطی، به یک قدرت اتمی تبدیل شود.

 این اولین ‌باری است که می‌توانم اینجا بایستم و نسبت به دولتم احساس سربلندی داشته باشم. هر بار دیگری که اینجا میایستادم، شرمنده بودم، به‌خاطر بزدلی، انکار و عدم تمایل به دیدن (رژیم) ایران به آن صورتی که هست. اما سرانجام میتوانم اینجا بایستم و بگویم: شما، من، دولت من و رهبری شما، به ایران تماماً به گونه‌یی یکسان می‌نگریم. این یک رژیم شرور است و باید برود! ایران آزاد».

 

۸۸- ژیلبر میتران در آغاز گردهمایی به شرکت کنندگان گفت:‌ «حضور انبوه و پرشور شما در اینجا، به مثابه رفراندومی علیه رژیم آخوندها است و ظرفیت های مقاومت برای ایجاد یک تغییر دموکراتیک در ایران را نشان می دهد.این مسیر به پیروزی ختم خواهد شد... من همچنین باید به سازمان دهندگان، پیام قدردانی فرانسوا اولاند را برسانم به خاطر دعوتی که از او برای شرکت در این گردهمایی به‌عمل آوردید. ایشان گفته‌اند که توجهشان به وضعیت حقوق بشر در ایران را همچنان ادامه خواهند داد».

برنارد کوشنر گفت: «تغییر در ایران، مسیر پایان یافتن افراط گرایی را باز خواهد کرد، افراط گرایی که به نام اسلام در سراسر منطقه به دنیا آمد. نه به این دلیل نیست که اسلام زمینه یی مناسب برای تروریسم است، بلکه به علت آنکه آنها از اسلام به عنوان ابزاری برای افراط گرایی و قتل استفاده میکنند. بنابراین نقش شما نه تنها برای تغییر رژیم در ایران لازم است، بلکه تغییر در ایران به طور قطع و یقین آغاز تغییر واقعی برای دموکراسی در سراسر منطقه است».

 

۸۹- نیوت گینگریچ گفت: «ایران باید آزاد باشد.دیکتاتوی باید نابود گردد. سیاست مهار یعنی مماشات، و مماشات یعنی تسلیم. تنها هدف عملی، حمایت از جنبش برای آزادسازی ایران است. هر هدف دیگری به دیکتاتوری اجازه خواهد داد هر توافقی را دور زده و در مورد همه چیز دروغ بگوید».

سناتو لیبرمن گفت: «از 1979 پایتخت افراط گرایی اسلامی و تروریسم در تهران تحت این رژیم افراط گرا بوده، و به این دلیل است که باید برود... صرف صحبت کردن مردم داخل ایران در مورد کشتار 30هزار ایرانی در 1988، که اکثراً اعضای مجاهدین خلق بودند و بالا بردن عکس خانم رجوی در اماکن عمومی، نشانهیی از ناآرامی در میان مردم و افزایش اعتقاد مردم به این است که تغییر نزدیک است... زمان آن رسیده است که آمریکا ـ و امیدوارم برخی از متحدین ما در اروپا ـ هرگونه حمایت ممکن را به آنهایی که برای آزادی در ایران مبارزه میکنند، تقدیم کنند».

اد رندل گفت: « همه شما به خوبی میدانید که تغییر رژیم برعهده مردم ایران است، و این یعنی شما، یعنی افرادی که اکنون در آلبانی هستند، یعنی مخالفان ایرانی در سراسر جهان، یعنی مخالفان ایرانی در ایران، در تهران، و همه شهرهای مخلتف. اما آمریکا باید محکم بایستد و محکم از این جنبش حمایت کند. من عقیده دارم که ما این کار را خواهیم کرد».

جان بولتون گفت: «واقعیت این است که رژیم تهران مسأله محوری در خاورمیانه است... یک اپوزیسیون قابل اتکاء در برابر حاکمیت آخوندها وجود دارد و آن اپوزیسیون، امروز در این سالن متمرکز است... به مدت بیش از ۱۰سال که در این جلسات شرکت کردهام گفتهام که سیاست اعلامشده ایالات متحده آمریکا باید سرنگونی رژیم آخوندها در تهران باشد. رفتار و اهداف رژیم تغییر نخواهد کرد، و بنابراین تنها راه حل، تغییر خود رژیم است. به این دلیل است که قبل از ۲۰۱۹ ما در تهران جشن خواهیم گرفت».

 

۹۰- امیر ترکی فیصل گفت:«این گردهمایی میعادگاه همة ایرانیانی است که ایران را به‌خاطر ستم رژیم ولایت فقیه ترک کرده ‌اند. همراه با نمایندگان بسیاری از کشورهای جهان که از تروریسم این رژیم آسیب دیده‌اند. رژیمی که بزرگترین سردمدار تروریسم است. رژیم ولایت فقیه برای بقای خود نیاز به صدور بحران دارد، اما قربانیان اول خمینی و پیروانش، مردم ایران هستند...اعدامهایی که جلادان رژیم ایران انجام دادند و قربانیان آن هزاران تن از زندانیان سیاسی در سال 1367 بودند همچنان پژواکش جریان دارد و به صورت یک لعنت ابدی برای این رژیم ورهبرانش باقی خواهد ماند. این جنایت نشان می دهد که آنها جنایتکاران جنگی هستند و بایستی به دادگاه جنایی بین المللی برای محاکمه تحویل داده شوند».

نصر الحریری، رئیس هیأت مذاکرات اپوزسیون سوریه، گفت: «هر کس که در جنگ با تروریسم جدی است، باید سمت خود را به سوی تهران و سرنگونی این رژیم فاشیستی قرار دهد. این رژیم را در سطح بالای بین المللی و در ملل متحد باید تحت فشار قرار داد و آن را به خاطر جنایتهای جنگی و جنایتهایش علیه بشریت محکوم کرد و از سازمان همکاری اسلامی بیرون راند».

 

۹۱- قاضی تد پو، رئیس زیر کمیتة تروریسم در مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «حملات بی شماری در اشرف و لیبرتی به وقوع پیوست، موشکها به کمپ اصابت کرد، دوستان و خانوادة شما به قتل رسیدند، و تا امروز حتی یک نفر بخاطر این جنایات مورد حسابرسی قرار نگرفته است؛ ولی روز حسابرسی از قاتلان اشرف و لیبرتی نزدیک می شود. روز حسابرسی، روزی که آنها در یک دادگاه جنایی مورد محاکمه قرار خواهند گرفت، بخاطر جنایاتی که علیه شما انجام دادند...میدانیم چه کسی در پشت صحنة این حملات قرار دارد. سپاه پاسداران پشت تمامی حملات بود. و من در مجلس نمایندگان قوانینی را مطرح کردم تا سپاه پاسداران را به عنوان یک ارگان تروریستی ثبت کنیم و ما این کار را خواهیم کرد.

نقشه این بود که در حین جابجایی، ساکنان باید مخارج جابجایی و اسکان در آلبانی را خودشان بپردازند، و 500 میلیون دلار بود که دولت عراق به سرقت برد. و امروز آنها آن پول را در اختیار دارند، و من به شما میگویم که امروز ما داریم از طریق نمایندة خودمان در سازمان ملل تلاش میکنیم که این پول را از عراق پس بگیریم و برای افرادی که در آلبانی هستند بفرستیم».

سر دیوید ایمس، نمایندة برجستة پارلمان انگلستان گفت: «من باید مشکل مهم اموال ساکنان اشرف را برجسته کنم که با امکانات و کار سخت خودشان بدست آورده بودند. این اموال به آنها تعلق دارد، ولی (حکومت) عراق مانع دسترسی آنها به مایملک خودشان شد. خسارت باید جبران شود و این وظیفه ، بله وظیفة جامعة بین المللی و سازمان ملل و دولت آمریکا است تا تفکر دولت عراق (در این رابطه) را عوض کنند. ما قطعا حداکثر تلاش خودمان را در پارلمان انگلستان برای رسیدن به این هدف خواهیم کرد، بنابراین امیدوار باشیم که آزادی و عدالت برای مردم ایران و پیشتازان آنها، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، تضمین خواهد شد».

 

۹۲- تونه کلام، نماینده پارلمان اروپا، بیانیه 265 نماینده پارلمان اروپا را به اطلاع حاضران رساند که در آن تأکید شده است: «ما از تعداد زیاد اعدامها در ایران بسیار نگران هستیم. بیش از ۳۰۰۰ تن در اولین دوره رئیس جمهور به اصطلاح اعتدالی، حسن روحانی، به دار آویخته شده اند...

ما از کمیسر عالی حقوق بشر، سازمان ملل و شورای حقوق بشر ملل متحد می‌خواهیم تا یک کمیسیون تحقیقاتی برای قتل عام زندانیان سیاسی ایران در ۱۹۸۸ تشکیل بدهند.

انتخابات در ایران آزاد و عادلانه نیست. اپوزیسیون حق شرکت ندارد. تمامی کاندیداها باید اعتقاد قلبی خود را به اصل ولایت فقیه ابراز دارند. یک ارگان غیر منتخب به نام شورای نگهبان، که اعضای آن توسط ولی فقیه منصوب می شوند، اکثر کاندیدها را رد صلاحیت می‌کند.

ما از اتحادیة اروپا و کشورهای اروپایی عضو آن، از آمریکا و سازمان ملل می خواهیم که نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کنند، سپاه پاسداران را در لیست سیاه بگذارند و خواهان این هستیم که تمامی افرادی که در جنایات علیه بشریت نقش داشته اند به دادگاه بین المللی آورده شوند. هرگونه توسعه روابط با ایران باید به بهبود روشن حقوق بشر، حقوق زنان و توقف اعدامها مشروط باشد».

در اجتماع بزرگ امسال همچنین پیامهای همبستگی بسیاری از شخصیتها و رهبران سیاسی و پارلمانی از کشورهای مختلف جهان قرائت شد ازجمله رابرت منندز، عضو ارشد کمیته خارجی سنا، اد رویس، رئیس کمیته امور خارجی کنگره، نانسی پلوسی رهبر دموکراتها در کنگره آمریکا، لرد کارلایل و لرد کلارک از انگلستان و سناتور کاستالدی از ایتالیا، ریچارد چارنسکی نایب ‌رئیس و شماری از قانونگذاران در پارلمان اروپا .

 

۹۳- به مناسبت این گردهمایی ۲۹تن از شخصیتهای برجسته آمریکایی، طی بیانیه یی ضمن اعلام همبستگی با اهداف گردهمایی اعلام کردند: «سازمانی که تحت رهبری مریم رجوی، یک زن مسلمان معتقد به برابری زن و مرد است، آنتی‌تز بنیادگرایی اسلامی و افراطی‌گری است و هر روز برای ایجاد یک جمهوری ایران بردبار و غیراتمی، مبتنی بر جدایی دین و دولت که به حقوق مردم احترام می‌گذارد، تلاش می‌کند. شورای ملی مقاومت ایران، در امتداد سفر طولانی اعضای خود که بیش از نیم قرن قبل شروع شده است، دارای آینده نگری، رهبری و شهامت برای پیشتازی این راه، برای ایجاد یک ایران جدید است. وظیفه ایستادن در مقابل این رژیم فاسد و نامشروع و اعلام این که: ”دیگر بس است“! تنها به عهده مردم ایران است. اما جامعه بین‌المللی باید با محکوم کردن استبداد آخوندها و حمایت از آمال مردم ایران برای یک ایران آزاد و سعادتمند که در اکناف جهان پذیرفته و مورد احترام باشد، مسئولیتش را ایفا کند. امروز ما به مردم ایران و همکارانمان از بسیاری کشورهای دیگر می‌پیوندیم تا تعهد خود به حمایت از این هدف عالی را اعلام کنیم».

 

۹۴- به دنبال این گردهمایی و تحولات بعد از آن، شاهد عکس العملهای جنون آمیز و هیستریک سردمداران رژیم آخوندی و رسانه های حکومتی از هر دو باند رژیم بودیم. در این واکنشها که هزاران خبر، مقاله، موضعگیری، گزارش تلویزیونی را در بر می‌گیرند، نگرانی عمیق رژیم آخوندی از استقبال روز افزون داخلی و بین المللی از مقاومت ایران و وحشت از سرنگونی به دست مردم و مقاومت موج میزند. این واکنشهای جنون آمیز اعتراف به شکستهای پی در پی رژیم در مقابله با مقاومت ایران است.

روزنامه حکومتی وطن امروز (۱۵تیر1396)، با اشاره به این که مریم رجوی در سخنرانی خود در گردهمایی مقاومت شعارهای قیام سال ۱۳۸۸ را همان شعارهای مقاومت سازمانیافته توصیف کرده است، خطاب به مهره های باند رقیب و حسن روحانی که در تبلیغات انتخاباتی خود از ۳۸سال اعدام وزندان سخن گفته بود ، می نویسد : « چه مضحک که بعضی از شما عنوان ”خط امام“ را هم یدک می‌کشید! لیکن امام شما و بزرگ شما و قائد شما و پیشوای شما، همان بود که چند شب پیش، از شعارتان حمایت کرد. و ناخواسته به همه فهماند که شما اعوان و انصار فتنه، فی‌الواقع در ”خط رجوی“ هستید! و اما، از 88 چند سال بیاییم جلو! سلمنا آقایان! الان نه 78 است و نه 88 اما در همین سال 96 شما چگونه در ایام تبلیغات انتخاباتی، سخن گفتید که سرکرده منافقین، اینگونه از تخریب دوران امام و تعویض شهید و جلاد، ابراز رضایت می‌کند؟!».

همین روزنامه در همین روز در یکی دیگر از مطالب خود نوشت: «در نشست اخیر منافقین که چند روز پیش برگزار شد، بار دیگر عربستان هیأتی را به این نشست اعزام کرد. امسال نیز بار دیگر فیصل به بیان سخنانی علیه کشورمان پرداخت و ابراز امیدواری کرد بزودی نشست منافقین در تهران برگزار شود. چند روز پس از این نشست، اما، مشاور سابق وزیر دفاع آمریکا که در نشست اخیر منافقین در پاریس شرکت کرده است، در سرمقاله روزنامه سعودی عرب‌نیوز ... مدعی شده اگر [رژیم] تهران به اقدامات بی‌ثبات‌کنندة خود در منطقه ادامه دهد، تنها راه باقی مانده پیگیری ایدة تغییر نظام ایران است».

این واکنشها پس از گردهمایی مقاومت ، مطالب و تیترهای متعددی را در جراید حکومتی و در شبکه های تلویزیونی رژیم به خود اختصاص میدهد و هراس حکومت از فراگیر شدن شعار تغییر و سرنگونی و برآمد جنبش مقاومت و اثر گذاری آن در تحولات سیاسی و اجتماعی میهنمان را بازتاب میکند.

واکنشهای هراس آلود رژیم بحران زده آخوندها پس از گذشت بیش از یک ماه از گردهمایی بزرگ مقاومت،هم چنان ادامه داشت.
لطفا به اشتراک بگذارید: