نشست ویژه اصلاح ساختار سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد

نشست ویژه اصلاح ساختار سازمان ملل متحد

بنا به گزارش رادیو بین المللی فرانسه 27شهریور96، پس از دهه‌ها تلاش دیپلماتیک نافرجام برای اصلاح ساختار سازمان ملل متحد در ابعاد گوناگون وظایف این سازمان جهانی، دوشنبه ٢٧ شهریور۹۶، با فراخوان دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، نشست دیگری در نیویورک برای بررسی این موضوع برگزار شده است.

با اینکه در دهه‌های اخیر بارها از سوی آمریکا و دیگر کشورهای عضو، مانند هند، برزیل، آلمان، پیشنهاد اصلاحات در سازمان ملل ارائه شده، هنوز ساختار این سازمان به دهه ۵٠ میلادی باز می‌گردد. دوره‌ای که دهه سامان‌دهی جامعه ملل بصورت کنونی بود و از آن هنگام تا حال تغییر چندانی درعملکرد اداری و بین‌المللی آن صورت نگرفته است.

در حال حاضر نقدهای فراوانی، از جمله از سوی آمریکا بزرگترین تأمین کننده بودجه این سازمان، نسبت به ساختار سازمان ملل و شورای امنیت بازوی اجرایی آن، شنیده می‌شود. .

در بیانیه‌ای که به عنوان فراخوان آمریکا در نشست روز دوشنبه انتشار یافت، از جمله آمده است که کشورهایی به این نشست دعوت می‌شوند که بیانیه ١٠ ماده‌ای سیاسی آمریکا را در حمایت از تلاش‌های آنتونیوگوترز، دبیرکل سازمان ملل برای اجرای اصلاحات واقعی و مؤثر در سازمان ملل امضا کنند.

رئیس جمهور آمریکا، ٢ مورد را برای تغییرات مهم دانسته است: اول سامان دادن به «بوروکراسی» این سازمان و دوم، پرداخت سهم بیشتری از سوی کشورهای عضو.

آمریکا بیشترین مشارکت مالی را در سازمان ملل متحد دارد و دونالد ترامپ گفته است که کشورش بیش از اندازه در هزینه‌های سازمان ملل شرکت می‌کند.

رادیو بین المللی فرانسه افزود: علاوه بر غیرمتناسب بودن سهم پرداختی کشورها و کُندی اقدامات دیوانسالاری حاکم بر سازمان ملل، کارشناسان علل وعوامل تغییرات در ساختاری در روابط بین‌المللی را دلایل اصلی لزوم اصلاح ساختار سازمان ملل می‌دانند که برای نمونه عبارتند از مطرح شدن مسائل امنیتی تازه در دروان پس از "جنگ سرد" مانند اختلافات قومی، مذهبی، اقتصادی، درون‌سرزمینی، تروریسم، خلع سلاح، فقر، پایان "جنگ سرد" و برهم خوردن نظامی دوقطبی در جهان و پیدا شدن کشورهای نوظهور صنعتی قدرتمند، تغییر میزان تأثیرگذاری کشورهای عضو سازمان ملل به ویژه اعضای شورای امنیت.

آنچه که مسلم است و کشورهای عضو بر آن اذعان دارند، اینست که ترکیب فعلی شورای امینت، بیانگر واقعیت‌های پایان جنگ جهانی دوم بوده و با واقعیت‌های جهان پیشرفته کنونی هماهنگی ندارد.
طی سال های اخیر، کشورهای بزرگ و قطب‌های تازه سیاسی-اقتصادی جهان مانند آلمان، هند، برزیل و ژاپن، خواستار آن شده‌اند که به عضویت دائمی شورای امنیت پذیرفته شوند که هنوز بحث‌ها ادامه دارد.
نیاز به نمایندگی عالانه در اتخاذ تصمیمات مهم، از دیگر خواست‌های کشورهای بیرون از اعضای دائمی شورای امنیت ذکر شده است.