بخوان بنام گل سرخ ـ شماره۱۶
مجاهد شهید فاطمه سیدی یکی از خواهران مسئول سازمان بود. وی متولد سال۱۳۳۵ شهر تبریز بود و بعد از طی دوران دبستان و دبیرستان وارد دانشگاه داروسازی تبریز، مشغول تحصیل شد.
در دوره قیام قهرمانانه مردم علیه حکومت سلطنتی شاه فعالانه شرکت کرد به‌خصوص در راه‌اندازی تظاهرات و راهپیمایی‌هایی زنان و فعال کردن آنها و سهیم نمودن در قیام خونین مردم نقش مؤثری داشت.
پس از تشکیل ستاد مجاهدین در تبریز، او جزو اولین هستهٴ خواهران دانشجویی بود که در ارتباط مستقیم با سازمان قرار گرفت و پس از مدتی، به‌دلیل شایستگیها و صلاحیتهایی که از خودنشان داد، مسئولیت قسمت دانش آموزی خواهران تبریز را برعهده گرفت و در آموزش و سازماندهی خواهران میلیشیای دانش‌آموز تبریز نقش ارزنده‌ای ایفا کرد و مسولی پرتوان و دلسوز برای میلیشیای دانش آموزی بود
چند ماه پس از۳۰خرداد۶۰ مجاهد شهید فاطمه سیدی به همراه همسرش به تهران منتقل شد. در۲۱/ خرداد/۶۱، به‌دنبال تهاجم وحشیانهٴ پاسداران به پایگاه او و تعدادی دیگر از خواهران و برادران مجاهدش، پس از نبردی قهرمانانه در حالی‌که خودش مجروح شده بود، به اسارت دشمن در آمد.
هنگامی که در زندان تبریز او را با خائنی مواجهه کردند که از او می‌خواست، ندامت کند، پاسخ فاطمه کوتاه اما قاطع و روشن بود. او با اشاره به پاهای شکنجه شده‌اش گفت: «با وجود این زخم‌های عمیق و پاها و دستهای چرک کرده و مجروح با دردی که در تمام وجود من و هزاران خواهر و برادر اسیرم تیر می‌کشد دیگر نیاز به بحث نیست ایمان دارم این رژیم تا کجا ضداسلامی، ضدخلقی و ضدبشریست. لذا باید تا آخرین نفس با آن جنگید و من هم‌چنین کرده و خواهم کرد. در سنت مجاهدین تسلیم و سازش و پذیرش ننگ و خفت جایی ندارد. »
مقاومت او در برابر دژخیمان و شکنجه‌گران اکنون در دل زندانیان سیاسی مقاوم در زندانهای رژیم ضدبشری و ضدانسانی خمینی-خامنه‌ای به‌خصوص زندانیان زن زنده و جاوید است و بی‌شک در لبخندهای شادی و امید خلقی رها شده از چنگال ستم دژخیم قرن زنده و گرامی خواهد ماند.