کنفرانس در برلین راه‌حل بحران ایران حمایت از آلترناتیو دموکراتیک ـ قسمت سوم ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

سخنرانیهای: 

میشائیل مایستر نماینده مجلس فدرال آلمان

فلوریان اوسنر نماینده مجلس فدرال المان

مارتین پاتسلت رئیس مشترک کمیته همبستگی آلمان برای ایران آزاد

و نمایندگان جوامع ایرانیان در آلمان

فلوریان اوسنر نمایندهٔ مجلس فدرال آلمان

به شما به‌خاطر شجاعت و قدرتتان در جنبش مقاومت ایران

برای صلح و آزادی ایران ادای احترام می‌کنم

و سپاسگزارم به این امر متعهد هستید

سخنرانان قبلی پیشاپیش همه‌چیز را گفته‌اند و تنها چیزی که می‌توانم از طرف خودم بگویم این است که به شما ادای احترام می‌کنم به‌خاطر شجاعتتان و قدرتتان در جنبش مقاومت ایران برای صلح و آزادی ایران. برای من به‌عنوان نسلی که در یک کشور آزاد بزرگ شده است، به‌نوعی این‌را بدیهی می‌دانم، من به‌واقع با احترام فراوان به شما نگاه می‌کنم و سپاسگزارم که شما به‌واقع به این امر متعهد هستید. به‌همین دلیل من فقط می‌خواهم از شما حمایت کنم و از قبل هم در مورد اقدامات صحبت شده است؛ در مورد حق آزادی صحبت شده است. به‌نظر من اینها غیرقابل مذاکره هستند و به‌همین دلیل فقط می‌توانم برای شما توان و قدرت زیادی آرزو کنم. ما از جنبهٔ سیاسی یا دست‌کم از طرف خودم بگویم که هر کاری را انجام می‌دهم تا شما پشت گرمی پیدا کنید؛ و شما هم مقداری از شجاعتتان را به ما سیاستمداران منتقل کنید، البته چیزهایی که شاید پیشبرد آن دشوار باشد، جسارت می‌خواهد. خیلی ممنون از این‌که من را دعوت کردید و متشکرم که امروز این گفتگو را امکان‌پذیر کردید.

دکتر میشائل مایستر نمایندهٔ مجلس فدرال آلمان: 

ما بر این عقیده هستیم که باید سپاه پاسداران را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار بدهیم

و در سطح بین‌المللی نیز آن‌را به‌عنوان یک سازمان تروریستی اعلام کنیم

آقای مولر از شما متشکرم به‌خاطر فرصتی که شما به من برای صحبت‌کردن دادید. حدود دو دهه است که مقاومت ایران را همراهی می‌کنم و این افتخار را داشتم که در آن زمان هنگامی‌که خانم رجوی به برلین سفر کرد برای اولین بار حضوری او را ملاقات کنم. من به‌این نتیجه رسیده‌ام که برای مشکلی که امروز در اینجا در مورد آن بحث می‌کنیم پشتکار بسیاری ضروریست. در آن زمان دربارهٔ اشرف1 در عراق بحث می‌کردیم. اکنون خیلی چیزها تغییر کرده است که به‌اعتقاد من شرایط بهتری برای مقاومت در برابر رژیم ایران ایجاد می‌کند. اما هنوز تلاش بسیاری ضروریست تا اطمینان حاصل شود که انتخابات واقعاً آزاد و حقوق‌بشر بتواند در ایران برقرار شود و مردم ایران بتوانند سرنوشت خود را تعیین کنند.

پیش‌تر هم امروز عصر اشاره شد که ما در گذشته در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران صحبت کرده‌ایم این‌که مردم ایران تحت رژیم حاکم رنج می‌برند. همان‌طور که قبلاً گفته شد، اکنون این وضعیت تغییر کرده است، زیرا  رژیم ایران نه‌تنها در داخل وحشت‌افکنی می‌کند، بلکه در همسایگی خود نیز وحشت‌افکنی می‌کند.

من فکر می‌کنم اگر این رژیم به حیات خود ادامه بدهد، خطر بزرگی برای همهٔ ما وجود دارد که این تلاش برای وحشت‌افکنی در خارج از کشور بیش‌از‌پیش گسترده شود. در این صورت مستقیماً آلمان نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. به‌همین دلیل ما باید هر دو را جدی بگیریم، هم ترور داخلی و هم ترور خارجی. باید بگویم، وقتی آمار تقریباً ۹۰۰ اعدامی را که امسال صورت گرفته می‌بینیم و تصور می‌کنیم، با یک محاسبه، روزانه هفت نفر اعدام می‌شوند. اینها فقط جانهایی هستند که با خشونت گرفته می‌شوند. این بحث حبس غیرقانونی نیست. این موضوع شکنجه و سایر موارد نقض حقوق‌بشر نیست که هم‌چنان در حال وقوع است. فکر نمی‌کنم شما حتی بتوانید ابعاد آنچه را که در آنجا رخ می‌دهد اندازه‌گیری کنید. به‌همین دلیل است که من فقط می‌خواهم در مورد مطالبات سیاسی مطرح‌شده توسط همکارم دفریس بگویم که این فقط نظر او نیست، بلکه معتقدم اکنون این موضع روشن گروه ما به‌عنوان یک تمامیت است. ما بر این عقیده هستیم که باید سپاه پاسداران را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار بدهیم و در سطح بین‌المللی نیز به‌عنوان یک سازمان تروریستی اعلام کنیم، یعنی نه‌تنها در آلمان، بلکه دست‌کم در اروپا. ثانیاً و این قطعاً دشوار است، زیرا تا حدی بر ما تأثیر می‌گذارد، ما باید به موضوع تجارت بپردازیم. زیرا البته نه‌تنها بر ایران تأثیر می‌گذارد، بلکه اگر این کار را انجام بدهیم روی ما نیز تأثیر می‌گذارد. اما با توجه به آنچه ذکر کردم، فکر نمی‌کنم جایگزینی وجود داشته باشد. ما باید این کار را انجام بدهیم. تحریم‌های اقتصادی بلافاصله به پیامدهای سیاسی منجر نمی‌شود. اما دست‌کم فشار را افزایش می‌دهند و به‌نظر من این فشار کاملاً ضروری است و به‌همین دلیل می‌خواهم بگویم، همان‌طور که گفتم، دو دهه است که اینجا هستم. امیدوارم وقتی آن‌را تجربه کردم، تلاش‌ها در مقطعی به نتیجه برسد و ما نه‌تنها برای توصیف شرایط دور هم جمع شویم، بلکه شاید در مقطعی شرایطی پیش بیاید که مردم ایران بتوانند سرنوشت خود را تعیین کنند.

 

مارتین پاتسلت رئیس مشترک کمیته همبستگی آلمان برای ایران آزاد

رژیم آخوندها تمام نفوذ خود را بسیج کرده تا به جهانیان بگوید

آلترناتیوی برای ما وجود ندارد

در حالیکه من همواره شورای ملی مقاومت ایران را

آلترناتیو این رژیم در یک ایران آزاد دیده‌ام

دوستان عزیز ایرانی، پروفسور ویدال کوادراس عزیز و پیتر آلتمایر عزیز،

من هشت سال در کمیته حقوق‌بشر پارلمان فدرال آلمان کار کردم و تجربه دارم و گزارشگر در مورد وضعیت ایران در آنجا بودم، بنابراین به‌شدت به پیشینه، سؤالاتی که همکارانم داشتند و هم‌چنین با ادعاهایی که علناً علیه جنبش آزادی برای یک ایران آزاد مطرح شدند درگیر بوده‌ام.

من این سؤالات را بررسی کردم. بارها و بارها آنها را مطرح کردم. من به همراه دوستم استفان دی یونگ به اشرف۳ در آلبانی رفتیم. ما وضعیت را در محل بررسی کردیم و من بارها و بارها تلاش کردم تا اتهاماتی را که به‌طور علنی مطرح شده و دادگاه‌های آلمان بارها در مجموع آن را رد کرده بودند بررسی کنم. چرا که رژیم ایران به‌طور سیستماتیک در حال گسترش دادن شک در بین مردم است. هم‌چنین در پارلمان فدرال آلمان.

و ما باید حواسمان به آن باشد و چنین برنامه‌هایی باید این پاسخ را بدهد که حقیقت چیست؟ چه اتفاقی افتاده است؟ سابقه امور کدامند؟ و در این رابطه ما قبلاً از پروفسور آلخو ویدال کوادراس تشکر کرده‌ایم که با تجربه شخصی خود به اینجا آمده و به‌اصطلاح به‌عنوان شاهد صحبت کرده است. من سخنان کنونی ام  را هم به‌عنوان یک شهادت در نظر می‌گیرم، گواهی از تجربه و اعتقاد شخصی خود در برخورد با شورای ملی مقاومت برای تحقق ایران آزاد. اکنون که از فعالیت سیاسی فاصله گرفتم، حتماً متوجه شدید، من هنوز حتی در دوران بازنشستگی بسیار تحت تأثیر آن هستم و هنوز در حال فعالیت هستم، نه تنها در برلین، بلکه در چهارچوب کمیته همبستگی آلمان برای ایران آزاد.

امروز بارها این سخنان مطرح شده است: آیا آلترناتیوی برای تحقق ایران آزاد وجود دارد؟ و رژیم آخوندها به‌خصوص در چند ماه اخیر تمام شدت و نفوذ خود را به کار گرفته تا به خود ایرانیان و هم‌چنین به جهانیان بگوید که جایگزینی برای ما وجود ندارد. هیچ جنبشی وجود ندارد که بتواند قدرت را در دست بگیرد و مردم ایران را از این وضعیت که از آن رنج می‌برند خارج کند.

تنها سرکوب سیاسی نیست، فقر، فقر واقعی رو به رشد و وابستگی اقتصادی نیز وجود دارد. زنان در ایران نیز به خیابان‌ها ریختند زیرا زندگی به‌دلیل گرانی تقریباً غیرقابل تحمل بود و شما باید همه اینها را یک مجموعه مرتبط به هم ببینید.

و من به‌عنوان یک فعال حقوق‌بشر این تجربه را داشته‌ام که در واقع دیگر نمی‌توان حقوق‌بشر را فقط تحت عنوان دفاع اخلاقی از حقوق مردم در جهان دید، بلکه - و این امروز نیز واضح بود - وقتی ما از حقوق‌بشر دفاع می‌کنیم، از خود دفاع می‌کنیم.

ما فقط در جهانی که به حقوق‌بشر احترام می‌گذارد آینده‌ای داریم.

من به شما می‌گویم، این اقدام مشترک برای ارج نهادن و به‌رسمیت شناختن حقوق‌بشر، ما را قوی‌تر می‌کند، زیرا در این صورت می‌دانیم که چه مسیری را می‌خواهیم برویم و هیچ‌کس نمی‌تواند ما را گمراه کند. آن وقت می‌توانیم به همه نفوذها و همه اتهامات و شایعاتی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود و یا تک‌تک نمایندگان مجلس با آنها بارها گمراه می‌شوند، پاسخ دهیم و بگوییم که رفتار شما چگونه است، چه چشم‌اندازی از آینده دارید و در این صورت است که من شورای ملی مقاومت را همیشه به‌عنوان یک آلترناتیو واقعی برای ایران آزاد دیده‌ام.

آنها بسیار سازماندهی شده‌اند، می‌توانم صریح بگویم که آنها خود را از اسارت یک دکترین دینی رها کرده‌اند، دست به اقدام زده‌اند، خودشان را رها کردند و گفتند چگونه می‌توان در یک جامعه، در یک جامعه مسلمان در دموکراسی زندگی کرد و من بارها و بارها از آنها این سؤالات را کرده‌ام.

من گفتم، در حالی که من مسیحی هستم، بارها سؤال کرده‌ام در حالی‌که خود مسلمان هستید در یک جامعه دموکراتیک چگونه رفتار خواهید کرد همان‌طور که در طرح ده ماده‌ای پیش‌بینی شده است، و پاسخ‌های بسیار قانع کننده‌ای برای آن گرفتم.

آنها پاسخ دادند بله، ما شجاعت آن را داریم، ما این شجاعت را داریم که با وجود عقیده خود از حقوق‌بشر نیز محافظت کنیم و این من را متقاعد کرد. این من را چنان متقاعد کرد که فکر کردم حتی فراتر از فعالیت سیاسی، باید کارهای بیشتری انجام دهم و از توانم استفاده کنم.

ما این کتاب را به همراه رئیس سابق انجمنمان، با خلاصه‌ای کوتاه نوشته ایم. اگر مطمئن نیستید، می‌توانید حقایقی را که در اینجا گردآوری کرده‌ایم بررسی کنید. من فقط می‌توانم آن را به شما توصیه کنم، نه به این دلیل که مال من است، بلکه به این دلیل که فکر می‌کنم به‌دنبال کردن موضوع به زبان ساده و بدون بحثهای پیچیده و طولانی کمک می‌کند.

و اگر نسبت به این موضوع واکنش انتقادی نشان دهید، خوشحال می‌شوم که با شما وارد گفتگو شوم. بنابراین، دوستان عزیز از ایران، همکاران آلمانی عزیز، پیتر آلتمایر عزیز، بسیار خوشحال شدم که گفتید، بله، من می‌پیوندم زیرا ما به قدرت نیاز داریم و مهمتر از همه، ما هم‌چنین به وزنه‌های سنگین سیاسی نیاز داریم.

همیشه بسیار متقاعد شده‌ام که آنچه فکر می‌کنم درست است، مگر این‌که کسی به من ثابت کند که اشتباه می‌کنم. و وقتی افرادی مانند خانم زوسموت با وجود سن خود بعد از این همه سال هنوز تمام توان خود را استفاده می‌کند با وجود این همه دشمنی، ادامه می‌دهند، مشخص می‌شود که چیزی پشت آن وجود دارد.

و ما می‌خواهیم آنها را تشویق کنیم. ما می‌خواهیم آنها را تشویق کنیم زیرا علاقه مندیم اطمینان حاصل کنیم که می‌توانیم در آینده در جهانی منصفانه، آزاد و زیبا زندگی کنیم. و این به رایگان به ما تقدیم نمی‌شود. من همیشه گفته‌ام که حقوق‌بشر هزینه دارد، برای حقوق‌بشر باید قیمت داد و حقوق‌بشر خودبه‌خودی باقی نمی‌ماند، بلکه مانند یک ساختمان در حال ساخت است که افراد پیشرو و آینده‌نگر می‌توانند با هم روی آن تأثیر گذار باشند.

لطفا به اشتراک بگذارید: