نمایشگاه یادبود شهیدان قتل عام ۶۷ قسمت۲ - پاریس – شهرداری منطقه ۱
پاریس – شهرداری منطقة 1
نمایشگاه یادبود شهیدان قتل عام 67
با حضور منتخبان مردم فرانسه
شخصیتهای سیاسی و مدافعان حقوق بشر
فراخوان سخنرانان به تشکیل کمیتة تحقیق بین‌المللی
و محاکمه سران رژیم به خاطر نسل کشی
و جنایت علیه بشریت
دومین روز از نمایشگاه یادبود قتل عام 30 هزار زندانی سیاسی در سال 67 در شهرداری منطقه 1 پاریس برگزار شد.
شماری از شهرداران فرانسوی، و شخصیتهای سیاسی و همچنین گروه هایی از شهروندان فرانسوی از این نمایشگاه بازدید و دفتر یادبود شهیدان قتل عام 67 را امضاء کردند
سخنرانان در این نمایشگاه ضمن محکوم کردن این جنایت بزرگ، به مثابه جنایت علیه بشریت، خواستار تشکیل کمیته تحقیق بین المللی توسط سازمان ملل و محاکمه سران رژیم و عاملان این قتل عام شدند.
سخنرانان تاکید کردند که موضوع حقوق بشر باید در کانون سیاست غرب در رابطه با ایران قرار بگیرد. و از ملل متحد، اتحادیه اروپا و آمریکا خواستند نقض وحشیانه و سیستماتیک حقوق بشر در ایران و مجازات مسئولان این جنایات بویژه قتل عام 67 را در دستور کار خود قرار دهند.
سخنرانان این نمایشگاه عبارت بودند از:
ژان فرانسوا لوگاره، شهردار منطقه یک پاریس
آرماند ژاکمن ، شهردار موسی لو ویو
ژان کلود ژگودز شهردار گریسی سوق سن
ژاکی دومینی، شهردار اورس (ors)
استاندار ایوبونه، رئیس پیشین سازمان اطلاعات فرانسه
استرون استیونسون، رئیس بنیاد اروپایی آزادی عراق
و دکتر صالح رجوی، نماینده شورای ملی مقاومت در فرانسه
===
رئیس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی طی پیامی به شرکت کنندگان در نمایشگاه قتل عام 67 در شهرداری منطقه یک پاریس، که توسط خانم سروناز چیت ساز مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران قرائت شد با یادآوری چشم پوشی کشورهای غربی بر قتل عام 30000 زندانی سیاسی و پیامدهای سیاست مماشات با رژیم آخوندی بر استمرار جنایات این رژیم در داخل و صدور تروریسم و بنیادگرایی به منطقه گفت:
دوستان گرامی!
به‌همه شما درود می‌فرستم.
حضور شما در این نمایشگاه به‌این معنی است که بر سر قتل‌عام زندانیان سیاسی ایران، وجدان ناآرام جهان بشری تسلیم خواست آخوندها نشده است. آنها خواهان بی‌تفاوتی هستند. خواهان چشم بستن هستند و خواهان سکوت‌اند.
از شروع حکومت‌شان در ۳۸ سال پیش تا به‌حال حرف‌شان به‌طور خلاصه این است:
بفرمایید این بازار ما، بفرمایید این نفت و گاز ما. اما به‌حقوق بشر و آزادی مردم ایران که می‌رسید، رویتان را برگردانید. به‌این ترتیب در سال ۶۷ سی‌هزار زندانی سیاسی ما را در چنین روزهایی به دار آویختند. اما با هیچ واکنشی از سوی دولت‌های غرب رو به‌رو نشدند.
کسانی که نسبت به‌این فاجعه سکوت کردند، به بشریت جفا کردند، زیرا آخوندها پی‌بردند که جنایت‌هایشان عقوبتی ندارد. پس ترور و بنیادگرایی به‌خارج ایران صادر کردند، پس خاورمیانه را به‌خاک و خون کشیدند.
آن روز اگر در مقابل قتل عام سکوت نشده بود، امروز آخوندها سوریه را در گرداب خون فرو نبرده بودند.
خوشبختانه از سال گذشته، جنبش دادخواهی قتل‌عام‌شدگان در ایران، گسترش یافته. امروز حتی جوانانی در میهن ما به دادخواهی شهیدان برخاسته‌اند که بعد از قتل عام بدنیا آمده‌اند.
مردم ایران خواهان پاسخگویی و خاتمهدادن به مصونیت مسئولان قتل عام از مجازات هستند. این به اصلی‌ترین مطالبه سیاسی مردم ایران از رژیم آخوندی تبدیل شده است.
در جریان جنبش دادخواهی، اطلاعات جدیدی درباره این کشتار به‌دست آمد. از جمله شمار زیادی نام‌های شهیدان. هم چنین نشانی تعداد زیادی از گورهای جمعی که آخوندها پنهان نگاه داشته بودند. مردم ایران خواهان پاسخگویی و خاتمهدادن به مصونیت مسئولان قتل عام از مجازات هستند.
جنبش دادخواهی توانست در داخل ایران آخوندها را در تنگنای سختی بگذارد. خامنه‌ای می‌خواست یک عضو کمیسیون مرگ در قتل عام ۶۷ را رئیس جمهور رژیم کند، اما جنبش دادخواهی در جامعه ایران او را به‌شکست کشاند.
با این‌حال آخوندها از هر دو جناح نمی‌توانند و نمی‌خواهند از قتل‌عام فاصله بگیرند. روحانی رئیس جمهور آخوندها در چهار سال گذشته، یکی از مهم‌ترین مسئولان قتل‌عام ۶۷، یعنی مصطفی پورمحمدی را به‌عنوان وزیر دادگستری درکابینه خود داشت. او تصمیم گرفته در چهار سال دوم یک وزیر دادگستری جدید معرفی کند. اما وزیر جدید نیز یکی دیگر از مجریان قتل‌عام به‌نام آوایی است که اتحادیه اروپا، قبلا او را در لیست ناقضان حقوق بشر معرفی کرده است. کابینه روحانی امنیتی‌ترین کابینه رژیم آخوندهاست. چند تن از بالاترین مقام‌های وزارت اطلاعات وزرای او هستند.
ما از کمیسر عالی حقوق‌بشر خواسته‌ایم یک کمیسیون مستقل تحقیق در مورد قتل‌عام سال ۶۷ تشکیل دهد. شورای امنیت ملل‌متحد باید با تشکیل یک دادگاه ویژه، یا ارجاع موضوع به دادگاه جنایی بین‌المللی، ترتیبات محاکمه سران این رژیم را فراهم کند.
من از همه دولت‌ها می‌خواهم که روابط و معاملات خود با استبداد مذهبی حاکم بر ایران را به‌توقف اعدام و شکنجه مشروط کنند.
و از همه مدافعان آزادی و حقوق بشر در فرانسه و جهان می‌خواهم که برای پیشبرد این جنبش، به‌یاری مقاومت ایران بیایند و خواستار یک تحقیقات مستقل و قرار‌دادن مسئولان قتل عام در مقابل عدالت شوند.
از همه شما متشکرم.
در شروع سخنرانیها، سیمین نوری از طرف کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران گفت که این نمایشگاه در کادر جنبش دادخواهی برای قربانیان قتل عام 67 در ایران برای اطلاع افکار عمومی در فرانسه برگزار می شود و همچنین برای ابراز این خواسته که تحقیقات بین المللی با هدف محاکمه آمران و عاملان این قتل عام در مقابل یک دادگاه بین المللی، باید تشکیل شود.
ژان فرانسوا لوگاره ، شهردار منطقه یک پاریس ضمن خوش آمدگویی به حاضرین، گفت این دومین بار است که چنین نمایشگاهی در شهرداری منطقه 1 پاریس برگزار می شود،
این نمایشگاه بیانگر این واقعیت است که جنایت بزرگی در سال ۱۹۸۸ انجام شده است. که طی این عمل وحشیانه، بیش از ۳۰هزار نفر قربانی شدند. اعدامهای بدون محاکمه که بنا به گفته عفو بین الملل، جنایت علیه بشریت است.
ژان فرانسوا لوگاره تاکید کرد، رژیم حاکم بر ایران همچنان می کوشد با از بین بردن آثار این قتل عام، در مقابل انجام تحقیقات حول این جنایت بزرگ مانع ایجاد کند.
وی سکوت مطبوعات و کشورهای غربی در قبال قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 و مماشات با دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران را محکوم کرد و خواستار ادامه فعالیتها برای گردآوری اسناد و مدارک مربوط به این قتل عام شد. وی گفت:
من این را باید بگویم که این مبارزه بیهوده و شکست خورده از قبل نیست. ما به لطف همگی شما پیشرفتهای جدی داشته ایم.
زیرا از زمانیکه این نمایشگاه ها را در برخی از شهرداریهای پاریس و در فرانسه داشته ایم، شهادتها وعکسهایی از قربانیان از طریق خانواده ها داشته ایم. تا به امروز بسیاری از این شهدا، شهدای بدون تصویر ، بدون قبر، بدون خاطره و بدون گرامیداشت میبودند.
اما الان آنان تصاویرشان هست، ما ازطریق خانواده های آنها در حال بازسازی یاد و خاطره های این مردان وزنانی هستیم که در قتل عام بدون محاکمه جانشان را از دست دادند.ما باید ادامه بدهیم، ما باید متحد و با همدیگر تبادل داشته باشیم.
استرون استیونسون طی سخنانی در این نمایشگاه، گفت برگزاری این نمایشگاه، یک یادآوری بزرگ به سیاستمداران اروپایی است که احترام به حقوق بشر، حقوق زنان و دموکراسی، ارزش های اروپایی و جهانی است که نباید بخاطر منافع اقتصادی فراموش شوند و یا مورد معامله قرار گیرند.شاید به همین دلیل است که دیدار فدریکا موگرینی نماینده عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا از ایران در ۵ اوت جهانیان را حیرت زده کرد. بیش از ۳۰۰۰ نفر از جمله ۸۰ زن طی چهار سالی که روحانی بر مسند قدرت بود اعدام شده اند
استرون استیونسون در ادامه سخنانش درباره قتل عام 67 گفت:
اعدام های دسته جمعی در زندان ها در سراسر ایران بر اساس فتوای خمینی جلاد صورت گرفت. او ”کمیسیون مرگ“ را برای نظارت بر قتل عام منصوب کرد. کمیسیون مرگ شامل مصطفی پورمحمدی بود که تا اوایل همین ماه وزیر دادگستری روحانی بود. از آنجایی که رسوایی قتل عام ۶۷ عمیق تر میشد، روحانی پورمحمدی را از این منصب برداشته و گستاخانه او را با یکی دیگر از قاتلان معروف، علیرضا آوایی جایگزین کرد. آوایی که اکنون وزیر دادگستری جدید است، در سال ۶۷ در شهر دزفول در استان خوزستان به عنوان دادستان عمومی خدمت کرد. براساس گزارشها و شهادت های زندانیان سابق، آوایی دستور داد که نوجوانان زیر ۱۸ سال شامل دختران، در گروه های دو یا سه ساله اعدام شوند. اکثر زندانیان سیاسی که قتل عام شده بودند، حامیان مجاهدین خلق ایران بودند.
استرون استیونسون در ادامه سخنان با مرور آنچه که در مقطع قتل عامها در زندانهای مختلف صورت گرفت از جمله تشکیل دادگاههای چند دقیقه ای و اعدام 30000 تن از زندانیانی که بر هواداری از مجاهدین در مقابل این دادگاهها پافشاری کرده بودند گفت این جنایت قطعا یکی از وحشتناک ترین جنایات علیه بشریت در اواخر قرن بیستم است.
استرون استیونسون در پایان افزود:
می خواهم از خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، بخاطر براه انداختن این کارزار بین المللی برای دادخواهی قربانیان قتل عام ۶۷ سپاسگزاری کنم
بعنوان نتیجه گیری، من فکر می کنم که دولت جدید فرانسه باید در روابط با رژیم ایران حقوق بشر را در اولویت خود قرار دهد. و بر توقف اعدام ها و پیشرفت در زمینه حقوق بشر در ایران اصرار ورزد. دولت فرانسه و اتحادیه اروپا همچنین باید خواستار تحقیقات کامل سازمان ملل در مورد قتل عام ۶۷ بشوند. خامنه ای، روحانی و آخوندهای قاتل حامی آنها باید بخاطر جنایت علیه بشریت در دادگاه های بین المللی لاهه محاکمه شوند.