امضای قرارداد نفتی با توتال و تشدید تخاصمات باندی
به گزارش منابع حکومتی، قرارداد نفتی با شرکت توتال، در شرایط متشنج و با حضور یگان ویژه، برای ممانعت از اقدام عوامل در اختیار خود ِ باند خامنه‌ای که در محل، حاضر شده بودند، امضا شد.
روزنامه حکومتی اعتماد نوشت: حدود ساعت ۲ عصر بود که زنگنه مضطرب از پلکان طبقه فوقانی پایین آمد. مسئولان سازمان حراست ِ وزارت نفت را احضار کرد. راه می‌رفت و سخن می‌گفت. گاهی هم تلفن به دست بود ومی‌شد حدس زد که با مراجع امنیتی سخن می‌گوید. یک یگان ویژه هم در مسیر منتهی به مهمانسرای نفت مستقر شد.
این روزنامه حکومتی خاطرنشان کرد: چند ساعت قبل از امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱، زاکانی، نماینده پیشین مجلس اعلام کرده بود: «وقت آتش به اختیار، فریاد کشیدن و اقدام مناسب است»
گزارشگر این روزنامه درباره عمق مخاصمات در درون رژیم نوشت: دلم برای (نظام) سوخت، که چگونه می‌شود یک قرارداد، تمام مراحل قانونی را طی کرده باشد و باز هم، چنین دلهره‌هایی وجود داشته باشد.
به دنبال امضای قرارداد با شرکت فرانسوی توتال، آخوند علم الهدی، نماینده خامنه‌ای در مشهد، با حمله به دولت آخوند روحانی گفت: چرا ۷۵درصد ثروت ملی را مجانی به فرانسه دادید وخواستید مردم را از یک حرکت استثماری غافل نگه دارید؟
سپاه پاسداران نیز با ارائه نموداری نشان داد که توتال با این قرارداد بیش از ۵۰درصد سهم سرمایه‌گذاری نفتی را در اختیار گرفته و سهم یک شرکت چینی نیز ۳۰درصد است.
کیهان خامنه‌ای نوشت: توتال بوی کرسنت می‌دهد. محرمانه شدن قراردادهای بین‌المللی کشور در دولت یازدهم، نگرانیها را نسبت به تکرار فسادهای گذشته در قرارداد جدید نفتی دو چندان کرده است.
یک رسانه سپاه پاسداران اعلام کرد، در مذاکرات نفتی، ملاحظات نظام در قرارداد با توتال در نظر گرفته نشده است. این رسانه حکومتی افزود: شرکتهای فرانسوی در شرایط اضطرار دست نظام را در حنا گذاشته‌اند.
روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد در سرمقاله خود در وحشت از بحران درونی نظام و تحولات منطقه نوشت:غرق شدن در اختلافات داخلی، پاشنه آشیل (نظام) خواهد بود. وضعیت فعلیِ تشدید تقابلات سیاسی داخلی نشان می‌دهد این خطر جدی است... (نظام) باید برای این دوره یک ونیم ساله ، تدبیری استراتژیک داشته باشد تا از این دوره به‌سلامت عبور کند.
این رسانه حکومتی می نویسد: در این وضعیت، سناریوی ایجاد یک درگیری منطقه‌ای بین ایران و آمریکا از هر زمان دیگری شانس بیشتری دارد و یک اشتباه محاسبه استراتژیک می‌تواند آغازگر یک جنگ باشد.